[RPG] Huiver ll 3 - Speeltopics

xYoung schreef:

(...)

En nu leek het mij leuk om daar een rpg over te maken.
Je bent dan een weerwolf of eventueel iemand die in een weerwolf gaat veranderen. Oja, het enige dat hetzelfde blijft als je een weerwolf bent zijn je ogen.

Als je een rol wil kan je het volgende invullen:
Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Uiterlijk(met foto als het kan):
Uiterlijk wolf(met foto als het kan):
Karakter:
Verleden:
Hoe lang al weerwolf:
Rang in de roedel:

Roedelleden.
Dawn Abiner - Jalouis
Abby Harington (Is pas een wolf) - Jalouis
Dante Miguel Haves - Sioux
Ivy Wright - Sweetest
Scott Dwayne Dux - Sioux
Jessica Bailey Webster - Lacrima
Ambrose 'Amber' Esmée Garduno - xYoung
Shara 'Saar' Vanessa Rice - xYoung
Liam Oliver Sanz - Proprius.

I hope you like it!

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Abby
Ik moet terug naar Dawn en Scott, zij zijn de enige die mij kunnen helpen. Op het moment dat dat door mijn hoofd schiet weet ik dat het waar is. Maar als ik daar naar toe ga neem ik ook voorgoed afstand van de 'normale' wereld, nou ja mijn wereld, de wereld die ik kende. Ik heb nooit de kans gehad om de echte wereld te leren kennen. Ik moet gewoon sterk zijn, dan lukt het wel.

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

[volgens mij is deze rpg nogal dood]

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

ik zou wel willen, maar het zou fijn zijn als iemand op Dante/Scott zou reageren

[ bericht aangepast op 19 maart 2012 - 20:04 ]

[Ik wil graag reageren, maar ik kan niks met de laatste post van Abby.
@Sioux: Wat zijn je laatste posts?]

Sioux schreef:
Scott
'Pijnlijk,' reageert Amber. Dat kan ik me wel voorstellen. Gelukkig worden er geen bijzonderheden gemeld. Dante is weer naar zijn kamer vertrokken. Je kon wel zien dat hij slaap nodig had, als mens leek hij bijna een zombie. Rustig eet ik verder. Voor zover wist ik niet wat er nog allemaal moest gebeuren. Ach dat zal nog wel verteld worden.

Ambrose.

Scott reageert niet op mijn antwoord. Verveeld blijf ik aan tafel zitten en eet een broodje. "Waar was je eigenlijk?" Vraag ik en probeer niet nieuwsgierig over te komen. Dat lukt vrij slecht. Even bloos ik en eet mijn brood op. wat nu verder? Hier voor de rest van mijn leven blijven; Denk het niet. Ik ga zeker terug naar huis. Mijn spullen halen.. En verder zie ik wel.

Scott
'waar was je eigenlijk?' vroeg Amber, waarschijnlijk om het gesprek weer wat op gang te krijgen. 'Ik probeerde Abby hier heen te krijgen, waarschijnlijk komt ze als ze beseft dat ze het niet alleen kan,' meld ik informatief. 'Zou iemand straks bij Dante willen kijken, hij zag er nogal moe uit en ik zou wel willen weten of hij het een beetje trekt?' ik kijk de tafel even rond. 'Ik ben blij dat je het zo goed doet,' zeg ik tegen Amber.

Abby
"Ik moet terug" zeg ik nu hardop
Ik moet maar gewoon zien te accepteren dat ik anders ben dan anderen

[ik dacht , deze rpg maar weer even in leven roepen]

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

goed gedaan.

Ambrose.

"Ik probeerde Abby hier heen te krijgen, waarschijnlijk komt ze als ze beseft dat ze het niet alleen kan," Meldt hij. Zachtjes knik ik. Ik begrijp Abby heel goed. Als ik er al moeite mee heb om hier te blijven, hoeveel moeite kost het haar dan wel niet? "Zou iemand straks bij Dante willen kijken, hij zag er nogal moe uit en ik zou wel willen weten of hij het een beetje trekt?" Ik kijk van Scott naar Dawn. Op zich wil ik best kijken, maar ik ben hier nog steeds 'de nieuweling', volgens mij. "Ik ben blij dat je het zo goed doet," Ik glimlach even en kijk hem aan. "Ik doe mijn best," Mompel ik.

[Ik heb echt een leuk idee met Shara, maar jullie moeten het even goedkeuren.
Shara heeft grootouders aan de andere kant van de stad, die wonen ook bij een bos. Is het een idee dat Shara daar al eens gebeten is en dus een weerwolf is? Niemand weet dat. En wolven willen natuurlijk bijten, maar anders bijt Shara alleen dieren, of zo?]

Dante
Het duurde niet lang voordat ik in slaap viel. Helaas was een rustige nachtrust niet voor me weggelegd deze keer. Ik leek weer in mijn wolvenvorm te zijn. Vrolijk rende ik verder het bos in. Steeds verder en verder. Een paar riepen me nog terug, maar ik was te koppig om te luisteren. Gelukkig kon ik de weg wel. Het duurde ook niet lang of ik was aan de andere kant van het bos. Ik keek nog een keer om of iemand me achterna kwam, maar dat was niet het geval. Onrustig woelde ik verder. Daar zag ik een paar ogen me aankijken. Een donkere wolf kwam tussen de bosjes vandaan. 'Jij hoort hier niet,' hoorde ik hem in mijn hoofd zeggen. Het was dus een weerwolf, concludeerde ik. Nog een paar wolven kwamen naar hem toe. 'Nee, ga terug naar je eigen stam! Dit is ons gebied!' dachten zij. 'Rustig ik ga al,' dacht ik snel terug. De grootste wolf kwam op me af gerend en sprong naar me toe. Ik voelde zijn tanden in mijn schouder gezet worden. Nu hadden ze een probleem, hier kon ik niet tegen! Ik hinkte een beetje maar rende daarna naar de grote wolf en haalde ook uit. 'Zo zo onze jongen vriend kan zich dus niet inhouden,' dacht de grote wolf lachend. Mijn gegrom kwam boven zijn gedachten in mijn hoofd uit en nog een keer haalde ik uit. Dit keer had ik hem geraakt en zijn vrienden kwamen te hulp. Na nog een paar klappen en beten dreven ze me in het warme zonlicht. 'Zo ga hier maar eens liggen wachten totdat iemand je komt redden. Ownee dat doen ze toch niet!' hoorde ik nog voordat ik voelde dat ik terug veranderde. Mijn hele lichaam zat onder de bijtwonden.

[misschien idee dat die wolvengroep echt bestaat en die bij Aber's opa en oma is?]

[ bericht aangepast op 9 april 2012 - 17:22 ]

Ivy

Met een zucht ging ik Dantes slaapkamer binnen. Hij lag te schokken en zachtjes te kermen in zijn slaap. Bezorgd ging ik bij hem zitten en aaide over zijn rug. 'Dante.' Prevelde ik. 'Rustig maar Dante, het is maar een nachtmerrie. Er is niks aan de hand.'

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

Dante
Een hand voel ik over mijn rug gaan. De wonden die zijn achtergelaten prikken verschrikkelijk en met een aanraking wordt het alleen maar erger. 'Dante. Rustig maar Dante, het is maar een nachtmerrie. Er is niks aan de hand,' hoor ik iemand zeggen. Wacht nachtmerrie? Dan gebeurt dit gewoon niet echt! Langzaam word ik wakker. Snel veeg ik het zweet van mijn voorhoofd en kijk naar Ivy. 'Sorry,' mompel ik. Nog steeds ben ik moe, maar nog ene keer een nachtmerrie hoeft voor mij echt niet.

Ivy

'Daar kan jij toch niets aan doen. In de eerste periode na de verandering had ik ook veel nachtmerries. Dat wordt vanzelf minder.' Stelde ik hem gerust. 'Ga maar weer slapen. En als je je droom niet leuk vind, dan verander je hem toch gewoon?' Zei ik droog. 'Als ik een nachtmerrie heb denk ik er aan dat het toch niet echt is. Dan is het meteen een stuk minder eng.'

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

Dante
'Hij was helaas levensecht. Totdat jij begon te praten, kon het zo een deel van mijn leven zijn geweest. Het lijkt me best mogelijk dat ik in een gevecht met andere wolven terecht kom en dan in het warme zonlicht gedreven wordt,' mompelde ik. 'Het verbaast me eerder dat ik er geen echte verwondingen aan over heb gehouden, als ik die wel had gehad zou ik dat niet raar hebben gevonden.' Rustig ga ik wat overeind zitten en maak een klein lampje aan.