Hier heb ik nou een hekel aan - Liefde, Vriendschap & Familie

aan mensen die anders doen tegen mensen die in een rolstoel zitten.
Mijn broer is anderhalve maand te vroeg geboren. Daardoor is hij spastisch, verstandelijk jonger dan uiterlijk en gewoon zwaargehandicapt.
Ik merk zo vaak dat mensen bang zijn voor hem, of net doen alsof hij er niet is. En ook als wij in Europa naar een pretpark gaan merk ik dat op. Er is niks aangepast voor gehandicapten, en de dingen waar hij in kan, daar mag hij niet in. Vorig jaar wouden wij op meivakantie naar Griekenland, hebben we al eerder gedaan. Maar dat ging niet door omdat het hotel geen vervoer wou regelen voor mijn broer, of ze hadden wel iets. Maar dat was vreselijks en dan moesten we 500 euro bijbetalen.
En nu willen wij in de grote vakantie een paar weken zonder hem weg. Kunnen we niks vinden waar hij kan logeren, ik snap dat gewoon echt niet. En nu willen ze ook nog eens op zulke dingen gaan bezuiningen.
Mensen staren naar hem alsof hij één of ander zeldzaam dier is.
Maar hij is ook gewoon een jongen met gevoelens.
En hij betekent meer voor mij dan wie dan ook.
Hij is bijna altijd wel vrolijk en kan maanden naar iets uitkijken. Morgen ga ik met hem naar 8ste groepers huilen niet en daar heeft hij het al de hele middag over. Ik respecteer hem en ik kan zo pissig worden als mensen hem anders behandelen alleen maar omdat hij in een rolstoel zit.

Sorry voor dat verhaal, maar ik ben het gewoon even beu dat mensen hem anders behandelen of zelfs negeren en dat er helemaal niks aangepast is

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Het klinkt inderdaad vervelend. Ik probeer die mensen niet anders te behandelen, want zij kunnen er ook niets aan doen ofzo.

---

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

Ik snap heel goed wat je doormaakt, omdat de moeder van mijn vriendje sinds een tijdje ook in een rolstoel zit.
Er is bijzonder weinig (lees: niets) aangepast, en als ze dan een keer enorm hoge nood heeft (toilet) en er is geen invalidentoilet, is Fred genoodzaakt haar naar een normaal toilet te dragen en dat is een erg beschamend moment voor zowel hem als haar. Ze is verlamd vanaf haar heupen en krijgt een erg magere uitkering. ZIEK VIND IK DAT.
Ik kan er ook niet tegen als mensen dat soort personen behandelen alsof het kleine kinderen zijn. Mijn nicht, Laura, is 21 en heeft het mentale niveau van een negenjarige, maar ze is zeker niet dom! Ze kan sommige dingen makkelijk zelf af, maar men laat het haar niet doen. Dat vind ik echt heel erg vervelend, omdat ik haar altijd aanmoedig als ze iets zelf probeert (ze is ook lichamelijk gehandicapt).

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Dat is zeer verveld Is zelf ook anderhalve maand te vroeg geboren en nog tweeling damn ik ben er goed vanaf gekomen o.o. Humanity sucks

---

Shoganai i ne~

Ik zit me net te bedenken dat ik er goed van af ben gekomen met bijna 7 weken te vroeg geboren te worden

Dat klinkt inderdaad vervelend. Sommige mensen vergeten dat het nog steeds mensen zijn

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Het punt is, die mensen weten niet hoe zoiets is. Ze snappen het niet, hoe het is om zo iemand te zijn, of om met zo iemand te leven. En zodra ze dan zo iemand zien gaan ze daarover nadenken. Daarom reageren ze zo raar. Ze weten gewoon niet hoe ze zich moeten gedragen. En dat is ook voor iedereen anders. De een zou willen dat ze gewoon compleet genegeerd wordt. De ander zou willen dat mensen komen vragen wat er met diegene is. Het is heel moeilijk voor buitenstaanders om er casual mee om te gaan, ze weten namelijk nooit hoe diegene erop zal reageren.

---

Life is hard and then we die

Ik ken het. Ik ging vroeger altijd de woensdag voor Carnaval met de "jeugdraad" naar het klosje. Een knutsel groep voor verstandelijke gehandicapte. Sommige kinderen durfde niet mee of ontweek die mensen gewoon. Ik vond dat zo zielig. Met die mensen kun je ook gewoon mee omgaan en kun je ook gewoon mee praten en kunnen ook grappig zijn. Ik vond die mensen die daar waren aardiger dan de meeste kinderen van de "jeugdraad" zelf.

---

"Ignite, my love. Ignite."

PUKKELxDING schreef:
Het punt is, die mensen weten niet hoe zoiets is. Ze snappen het niet, hoe het is om zo iemand te zijn, of om met zo iemand te leven. En zodra ze dan zo iemand zien gaan ze daarover nadenken. Daarom reageren ze zo raar. Ze weten gewoon niet hoe ze zich moeten gedragen. En dat is ook voor iedereen anders. De een zou willen dat ze gewoon compleet genegeerd wordt. De ander zou willen dat mensen komen vragen wat er met diegene is. Het is heel moeilijk voor buitenstaanders om er casual mee om te gaan, ze weten namelijk nooit hoe diegene erop zal reageren.

Dit precies. En ik snap dat het niet leuk is.
Mijn moeder werkt in een verzorgingstehuis voor mensen met een lichamelijke handicap, die dus niet voor zichzelf kunnen zorgen. Zijzelf is geestelijk verzorgen, dus ze praat veel met dat soort mensen.
Maar ik hoor zo vaak van die vreselijk zielige dingen. Ik kan dit nu niet vertellen, want ik weet niet of dit wel buiten ons verteld mag worden, maar het is soms superzielig voor die mensen daar.

---

Deep inside, I've never felt alive

Waar ik niet tegen kan, is dat mensen grappen maken over gehandicapten.
Zelf ben ik "opgegroeid" tussen de gehandicapten, en weet dus hoe ze zijn, maar ik bedoel, je hebt volledig gelijk.

Maar er zijn toch zo'n logeerhuizen, of niet?

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Biologist schreef:
Waar ik niet tegen kan, is dat mensen grappen maken over gehandicapten.
Zelf ben ik "opgegroeid" tussen de gehandicapten, en weet dus hoe ze zijn, maar ik bedoel, je hebt volledig gelijk.

Maar er zijn toch zo'n logeerhuizen, of niet?

Die zijn er wel, maar niet voor echt zwaargehandicapten mensen en wij wonen ook nog eens in een uithoek van Nederland, Zeeland

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Ik snap wel dat je dat vervelend vind. Sommige mensen gaan dat soort personen dan echt aanstaren, dat vind ik zo vervelend. Zelf denk ik dat je juist normaal moet doen, de gehandicapten bereiken er niets mee als jij hen anders gaat behandelen, het zijn gewone mensen en zij proberen zo normaal mogelijk te leven. Daarom probeer ik gewoon normaal te doen!
en ik ga morgen ook naar achtste groepers huilen niet

---

~ Nobody is perfect untill you fall in love with them~

Zayniak schreef:
(...)
Die zijn er wel, maar niet voor echt zwaargehandicapten mensen en wij wonen ook nog eens in een uithoek van Nederland, Zeeland

Dat is echt stom. Misschien weten ze op zijn school wel een adres.
Of bestaat zoiets überhaupt niet?

Want als zoiets in Utrecht is bijvoorbeeld, en het is de moeite waard, kan het voor hem ook als vakantie gezien worden, en zoiets zal hij ook fantastisch vinden. Denk ik.

[ bericht aangepast op 3 maart 2012 - 21:36 ]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

PUKKELxDING schreef:
Het punt is, die mensen weten niet hoe zoiets is. Ze snappen het niet, hoe het is om zo iemand te zijn, of om met zo iemand te leven. En zodra ze dan zo iemand zien gaan ze daarover nadenken. Daarom reageren ze zo raar. Ze weten gewoon niet hoe ze zich moeten gedragen. En dat is ook voor iedereen anders. De een zou willen dat ze gewoon compleet genegeerd wordt. De ander zou willen dat mensen komen vragen wat er met diegene is. Het is heel moeilijk voor buitenstaanders om er casual mee om te gaan, ze weten namelijk nooit hoe diegene erop zal reageren.

dit wel ongeveer. Ik vind het ook erg dat ze je dan meteen ook behandelen alsof je dom bent, maar die mensen kunnen prima zelf denken.

---

“Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever.”

Mensen weten zich er geen raad mee. Voor jou is het doodnormaal omdat het je broer is waarmee je bent opgegroeid, maar als je mij met hem in een kamer zet, is het zeer waarschijnlijk dat ik me ook ongemakkelijk ga voelen. Niet omdat ik hem niet als mens zie, maar - I'm gonna tell this honestly - anders is. Juist omdat we vaak geen dingen willen doen om een gehandicapte te kwetsen, doen we het onbewust toch.

---

No growth of the heart is ever a waste

Biologist schreef:
(...)

Dat is echt stom. Misschien weten ze op zijn school wel een adres.
Of bestaat zoiets überhaupt niet?

Ik denk niet voor mensen zoals mijn broer, alhoewel er meer mensen zijn die zo zwaar gehandicapt zijn.
Ook dat is weer een gevolg van de bezuinigingen. Hij ging altijd 1 nachtje naar een logeerhuis in de buurt, maar dat kregen wij toen niet meer vergoed en het werd zo duur dat wij hem thuis hebben. Maar dat is ook niet altijd makkelijk. Er moet eigenlijk altijd iemand thuis zijn om op hem te passen.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Als mensen bij ons een grapje maken van: 'Ben je verstandelijk gehandicapt ofzo?' of dat soort dingen, kan je het beste keihard wegrennen, want dan DOE ik je wat.
Mijn nichtje heeft het syndroom van Ret en ziet er daarom ook heel anders uit. Mensen kijken haar dan echt aan alsof ze een alien is ofzo. Zelf zie ik haar niet zo vaak. (zie: 150km uit elkaar) Maar we gaan meestal één keer per jaar naar de Efteling. Na een tijdje moet zij dan ook in een rolstoel, omdat ze niet een hele dag kan volhouden.
Serieus, zoveel verschil maakt het toch niet? Zij zijn ook maar gewoon mensen!
-irritatie irritatie-

---

I believe in nothing but the truth and who we are.