Heey iedereen,
normaal houdt ik niet van reclame of promoten. Maar omdat ik toch wel trots ben op deze serie [/langlevenmijnego] dacht ik laat ik die hier toch maar neer zetten.
De serie is zo orgineel, omdat niemand dit onderwerp nog gebruikt heeft. Het gaat over Nena, Bill kaulitz [wanneer hij nog niet beroemd is maar wel al de leeftijd van 19 bereikt], reincarnatie en Nena's gestorven zoon.
Hij heeft 62 delen, heet The Story of A dying Angel en hij is af dus je hoeft niet wachten tot er verder geschreven is. IK heb van veel mensen gehoord dat ze hem erg mooi vonden, dus als je geintereseerd bent neem een kijkje zou ik zeggen. http://www.quizlet.nl/serie/9866/th-the-story-of-a-dying-angel/
Een paar korte stukjes uit de quiz:
Ik zit met mijn opgetrokken knieën op het dak en ik staar uit over de stad. Het is donker en de straatverlichting zorgt ervoor dat Hamburg rijkelijk verlicht blijft. We zijn vandaag verhuist.. en ik vind het drie keer niets. Ik heb een pest hekel aan Duitsland. Het land is heerlijk maar de mensen zijn gewoon.. hoe zal ik het zeggen.. ze zijn gewoon zo.. ik weet het niet. Het enigste positieve aan dat hele Hamburg gebeuren is dat ik dichtbij mij grootste idool woon.. Nena. Het is vreemd.. om te weten dat ik niet meer lang zal leven.. Dat dit de laatste plaats zal zijn waar ik me zal bevinden.. Maar dit is gewoon het doel van mijn leven.. veel ertegen in brengen kan ik toch niet.
Dan hoor ik een raam opengaan en ik zie vanuit mijn ooghoeken een schim naar buiten klimmen. Zodra de persoon mij ziet staan roept hij geschrokken:’Was machst du da?’ Ik draai mijn hoofd een kwart slag en zie hoe een tenger en smal persoon zojuist op het dak is gekrabbeld van de aanliggende woning naast dat van mij en mijn moeder. Aan zijn bouw kan ik zien dat het een jongen is. Al lijkt hij verdacht veel op een meisje. Zijn silhouet is tenger en smal en hij heeft prachtige zwarte half lange haren. ‘Niks..’ Mompel ik dan. Even blijft hij me vragend aanstaren en dan vraagt hij:’Ist es oké das ich mir neben dich setze?’ Ik haal mijn schouders op en ik knik. Ik zie hoe hij op me af komt wankelen en naast me gaat zitten. Ik zet een stap van hem weg en ga ook maar zitten. ‘Is alles wel oké?’ Vraagt hij me bezorgt. Dan besef ik me dat ik nog steeds aan het huilen ben.
Voor diegene die hem maken; Veel plezier met lezen;)
x. Kirst
Wie du mir, so ich dir.
*danst een rondje om de tafel in haar eentje*
