Ik heb ook nog niet echt gezegt wat er met mij is
maar opzich is er ook niet echt iets hoor.
Ik heb gewoon enorm weinig zelfvertrouwen en vind mezelf enorm lelijk,
jongens van mijn klas lopen dat ook steeds te zeggen. Mijn ma zegt vaak dat ik een buikje krijg waardoor mijn zelf vertrouwen nog meer omlaag gaat. Het is invergelijking met de dingen van jullie niets dus ik vond het niets dat ik moest zeggen maar ik ben redelijk stil en vertrouw mensen moeilijk maar dankzij dit topic ben ik toch wel al wat vlotter enkel tegenover jongens ben ik soms nog een ramp en enorm verlegen. Daarom wil ik jullie ook niet kwijt hoe vreemd het ook is, omdat ik jullie nog nooit in het echt gezien heb. Jullie vertrouw ik ook echt en moest onze vriendschap dan plots voorbij zijn zou ik gene blijf met mezelf weten.
Ik kan mijn gevoelens of hoe zeg je dat niet echt goed opschrijven dus het is nogal opervlakkig en niet in detail maar dus. ik praat niet super veel over mezelf omdat ik niets heb, dat me doet uitblinken. Ik probeer ook altijd blij te zijn en laat niet schijnen dat ik mezelf haat ofzo maar soms wordt het te veel en ja. Dit is nog niet alles hoor, maar dus als ik down ben komt het meestal door dat ik mezelf niet echt accepteer.
hahah niks boeiend dus eigenlijk maar ik ben gewoon blij dat ik jullie heb en daa draait het om. het is nog eens gebleken we zijn echte vriendinnen want we zijn er uit gekomen en zijn sterker samen dat daarvoor (: <33333
i'm broken, do you hear me.