• Omdat de organisator (SUMMERx) van deze RPG maar geen nieuw topic opende, heb ik besloten dit zelf te doen. Voor vragen e.d. kan je wel nog steeds bij SUMMERx zelf terecht.



    So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free



    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Mickey
    'Geloof me, ik stap niet af van de opdracht, dat zei ik toch ook helemaal niet? Het lukt me wel,' zegt Luke. Ik knik goedkeurend. 'Zo ken ik je weer.'
    Ik glimlach naar hem. Ik dacht even dat ik iemand anders ging moeten zoeken... 'Maar eh, kan je er wel zo snel mogelijk werk van maken? Anders mislukt het misschien, wie weet.'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Yulia Nena Katineh
    Als ik me volledig heb afgesloten van alles begin ik ongegêneerd een liedje te neuriën wat mijn tante voor me zong als ik niet kon slapen. Verschrikt uit mijn dagdroom duw ik die herinnering weg, aangezien mijn tante niet meer is zoals ze was. Huiverend leg ik mijn hoofd op mijn knieën.

    [ bericht aangepast op 22 feb 2012 - 19:16 ]


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Luke Harrison
    "Nu is veel te opvallend, maar ik doe mijn best." lach ik gul naar hem. "En hoezo je kent me weer? je kent me helemaal niet." zeg ik zo zacht mogelijk.
    "Gaan we terug naar binnen of heb je nog plannen?"


    Love is louder.

    [Ik kom even melden dat ik uit dit rpg stap. Doe maar of Dean doodgegaan is ofzo, of negeer hem maar verder.]


    Take me to wonderland

    Mickey
    'En hoezo je kent me weer? Je kent me helemaal niet,' zegt Luke heel stil. Ik grinnik. Slim is 'ie ook niet... 'Dat is een uitdrukking, weet je wel?'
    'Gaan we terug naar binnen of heb je nog plannen?'
    Ik kijk hem schaapachtig aan. 'Ja, ik heb nog plannen, maar die krijg je pas later te horen,' grinnik ik weer.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [@Dean, is goed.]
    [Ligt het aan mij of reageren steeds minder mensen in dit topic? Eigenlijk zijn alleen Cassie, Yulia, Luke en Mickey nog écht bezig met dit RPG... ;D]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [idd x3]


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Luke Harrison
    "Ik weet dat het een uitdrukking is." bijt ik terug. "Trouwens, leuk dat je zo mysterieus doet." ik rol mijn ogen naar hem en wil weg wandelen, maar ik zou niet weten waar naar toe.


    Love is louder.

    Cassie
    Ik zucht even en doe de oortjes van mijn Ipod weer in. Mickey en onbekende jongen staan nog steeds ergens te praten over weet ik veel wat. Okee, ik heb Mickey misschien een beetje misleid maar hij vroeg er zelf om.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luke harrison
    Ik rol een laatste keer met mijn ogen en loop weer naar binnen waar ik me naast Cassie plaats. "Sorry, Mickey irriteert me op dit moment." zucht ik, daarna klak ik geïrriteerd met mijn tong om het nog wat duidelijker te maken.


    Love is louder.

    Cassie
    Ik kijk even op als de jongen naast me gaat zitten. 'Hoe heet je eigenlijk?' Vraag ik aan hem waarna ik hem aankijk.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luke Harrison
    "Luke, Luke harrison." Ik kijk even opzij en gun het meisje naast me een lach. "Cassie, toch?"


    Love is louder.

    Cassie
    Ik knik, 'maar je mag me wel gewoon Cass noemen,' zeg ik tegen hem waarna ik even glimlach. 'Zat Mickey buiten weer eens te zeuren over wat voor een bitch ik wel niet ben?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luk Harrison
    "Soort van, Cass." Ik probeer op het einde van mijn zing haar naam uit en kijk nu recht in haar ogen. "Hij lijkt me soms wel oké. Alleen een beetje.." Ik probeer het juiste woord te vinden.


    Love is louder.

    Cassie
    'Soort van, Cass,' zegt hij en hij kijkt recht in mijn ogen, 'Hij lijkt me soms wel oké. Alleen een beetje..' 'Ik snap wat je bedoelt,' antwoord ik terwijl ik ook in zijn ogen kijk.

    [welke kleur ogen heeft Luke?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered