Ik moet alweer wat kwijt & I could use some advice - Stamcafé

Sorry voor de lange titel. (:
Ik ga maar even in punten werken voor het gemak.

- In een ander topic had ik het over een jongen, dat hij een relatie wilde en ik dat niet wilde. Uiteindelijk is het me gelukt met hem te praten en het ging een tijdje goed, maar nu begint hij weer 'n beetje plakkerig te doen en vandaag sms'te hij me 'ik mis je', ik wil terug sms'en, ik weet alleen niet wát. Het moet iets zijn wat lief/beleefd is, maar wel duidelijk maakt dat het echt geen zin heeft, dat ik het hierbij wil laten, zeg maar. Weet iemand van jullie wat? Ik ben helemaal niet goed als het aankomt op liefde & shit.

- Ik ben sinds kort weer bij een psychologe. De vrouw op zich is wel aardig, maar ik vind het gewoon nog steeds echt heel moeilijk om te praten. Ik ben dus wel echt hard aan mezelf aan het werken, maar het gaat in een veel te langzaam tempo (voor mijn gevoel). Ja ja, ik weet dat het tijd kost. Maar toch.
Omdat het zo zwaar is en het gewoon niet zo goed gaat de laatste tijd, merk ik dat ik niet ben zoals ik dat normaal ben. Ik ben minder vrolijk, stiller en tja, gewoon niet meer de Marleen die ik was en ik vond het prima om die Marleen te zijn. Toch is het praten wel hard nodig, omdat mijn psychische klachten zich fysiek uitte en dan is er meestal wel wat goed mis.
Heeft er iemand tips of zo, hoe ik ervoor kan zorgen dat.. Weet ik het, praten makkelijker wordt? Ik moet het opkroppen namelijk afleren en ik moet het ook afleren om voor anderen te denken (over hoe zij over mij denken), maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

everything, in time

N'aw, dat vind ik echt heel lief. Dankjewel!(:

Pft, sportscholen zijn niets voor mij. Mijn longen falen hard en daardoor heb ik geen lang uithoudingsvermogen, ook feesten is moeilijk omdat het daar vaak heel benauwd is. Yep, mijn lichaam is een grote faalhaas.(':
Iets egoïstischer zijn vind ik ook moeilijk, ik plaats bijna iedereen boven me en zet mezelf op twee. Anderen schijnen dit een groter probleem te vinden dan ikzelf.:'D
Ik ben wel blij voor je dat je het uiteindelijk toch tegen een aantal dierbaren hebt kunnen zeggen, dat scheelde vast een hoop.

@Jalissa; Ah, dat ga ik zeker vragen. Thanks! En ik weet dat ik bij jou altijd terecht kan, jij ruikt het meestal toch wel als er iets niet goed zit. Moedergevoelens.

everything, in time

Als ik jou was zou ik een keer heel duidelijk zijn in wat je bedoelt. Dat je hem mag als een goede vriend, maar dat hij die hoop op een relatie toch moet laten varen. Kan hij dat niet, dan moet je een keuze maken. Kunnen jullie dan wel vrienden zijn? want zo'n situatie is gewoon heel vervelend.

Karma is sowieso een vrouw, jongens kunnen gewoon niet zo bitchy zijn.

Dovahkiin schreef:
Punt een: Sms 'm terug; herinner hem dat jullie hebben gepraat over het feit dat jullie relatie vriendschappelijk hoort te blijven, zoals was besproken.

Punt twee: Ik heb ook bij een psycholoog gelopen, en weet hoe moeilijk het praten is. Daardoor ben ik echt actief gaan schilderen en schrijven als het echt tegenzat, waardoor mijn emoties toch werden geuit.

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Biologist schreef:
Normaal heb ik wel tips, maar hier niet. Sorry.
Maar heel veel succes in ieder geval!
Ik weet dat je het kunt. En vergeet niet: ooit komt het goed.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Voor punt 2: Things take time to grow. Dat gebeurt bij mij ook. En makkelijker praten ligt bij jezelf. Ik kan ook heel moeilijk praten, en begin al vrij snel te janken als een klein kind, maar dat lucht wel op en dan gaat het praten wel makkelijker.

Destroy what destroys you.

Sherlocked schreef:
Voor punt 2: Things take time to grow. Dat gebeurt bij mij ook. En makkelijker praten ligt bij jezelf. Ik kan ook heel moeilijk praten, en begin al vrij snel te janken als een klein kind, maar dat lucht wel op en dan gaat het praten wel makkelijker.

everything, in time

Marleen, ik moet er bij zeggen, je denkt véél meer voor anderen dan je nu beseft. Ja, je beseft dat je het doet, maar het is niet enkel denken, 'die heeft het waarschijnlijk wel druk van zichzelf', nee. Voor anderen denken kan heel stiekem gaan, bijvoorbeeld dat je zo tussendoor wel eens zegt, 'maar zoiets wilde je vast niet horen', en ja, dat doe je. Let ook op die kleine dingen, want echt waar, we geven allemaal hartstikke veel om je en vinden het enkel geruststellend als je dingen verteld. Ik heb nog nooit gedacht, en dat méén ik, 'dit wil ik eigenlijk niet horen', nog nóóit. En ook niet dat ik na het luisteren van een goed humeur naar een slecht humeur ben gegaan. Maar, in ieder geval, als je ziet dat je wilt zeggen, 'maar dat wil je vast niet horen', of zoiets kleins, houd jezelf tegen. Want dat is óók onderdeel van het denken-voor-anderen probleem. Je kunt het grote gat in de dam wel dichtmetselen, maar terwijl jij daar druk mee bezig bent, is alles al overstroomd door die kleine onbelangrijke gaatjes die je later wel op zou vullen.
      Voor bij het praten, bedenk je dit eens. Die vrouw heeft als beroep psychologe gekozen, waarom? Haar passie is naar anderen luisteren en anderen helpen. Dat geld ook voor jou, ze wíl juist naar je luisteren, anders had ze wel achter de kassa gezeten. Ze wil juist dingen van je weten en ze wil je helpen, je doet haar enkel een plezier door haar te vertellen wat er is gebeurt, of hoe je - je voelt. En dat geld niet enkel voor jou, Marleen, er zijn honderden mensen om je heen, die allemaal even graag naar je luisteren. En daar val je niemand lastig mee, die keren dat ik naar jou toe kwam voor hulp, voelde jij je toen angstig, alsof er een hele last op je wordt overgedragen. Ik hoop/denk het niet, en zo voelen wij ons ook niet als jij iets verteld. Iedereen is enkel blij om te luisteren.

En ja, dit vertel ik je voor de duizendste keer, maar enkel omdat ik wéét dat het nog niet helemaal is doorgedrongen is, en als het moet vertel ik het nog een keer, ik wil gewoon dat je uiteindelijk zonder aarzelen op iemand afstapt en vertelt hoe je - je voelt, zonder ook maar een seconde na te denken, 'zou hij/zij het erg vinden?'. En ik wens je heel veel succes, je bent geweldig sterk, laat het de psychologe zien. Laat het ons allemaal zien, want je kunt zo veel meer dan je denkt en je hebt zo verschrikkelijk veel kwaliteiten en ondanks alles kun je nog alle kanten op, het is nog niet te laat om dingen af te sluiten, of wat dan ook. Maar je moet jezelf eerst zien te vertrouwen. <3

Let it come and let it be