• In het negeren van mijn irritante klasgenoten die mij niet mogen
    Ze zeggen heel vaak mijn naam om een of andere reden.
    Als ik een onvoldoende haal gaan ze gelijk dingen zeggen als
    "Jij haalt echt nooit een voldoende, jij bent echt dom"
    En dat terwijl ik dan voor een andere vak een goede voldoende haal
    En ik ben een Belieber en Directioner en dat vinden mijn klasgenoten blijkbaar vreemd.
    En ze roddelen echt heel veel over mij.
    Ze hebben zoiezo een hekel aan mijn vriendinnen en mij, maar ik ben vooral het mikpunt.
    Maar ik merk dat ik mij er steeds minder van aan begin te trekken, soms merk ik het niet eens meer op.
    Ik vraag me af of dat goed of slecht is

    [ bericht aangepast op 25 jan 2012 - 18:51 ]


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    It's good! Bij mij in de klas zit ook een jongen die verschrikkelijk vervelend is. Dan loopt ie op mij af heel snel en wijkt dan uit en dan schrik ik me helemaal rot. En hij zeg gewoon altijd stomme dingen tegen mij. Ik probeer hem te negeren, maar soms wil ik hem echt wel een klap op z'n bek geven!
    Succes ermee!


    "I solemnly swear that i am up to no good."

    PUKKELxDING schreef:
    Dat is heel goed ^^ ik hoop voor je dat ze ophouden. Echt heel erg triest dit van ze.


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    Klinkt heel herkenbaar^^
    Ik had vorig jaar ook een vreselijke klas en ik ben het me na een tijdje ook niet meer gaan aantrekken.
    Iets wat best goed is. Je voelt je sterker, je gaat iets uitstralen en je krijgt wat zelfvertrouwen terug, maar aan de andere kant moet je wel gaan oppassen. Ik zeg niet dat het bij jou het geval is, maar zo was het bij mij wel. Je mag je niet echt gaan afzonderen, dat heb ik vorig jaar volledig gedaan en dat leek toen allemaal heel handig en goed en zo, maar nu ik in een nieuwe klas zit, merk ik dat ik nog steeds de neiging heb omdat opnieuw te doen en ik moeite heb met contact te leggen met mensen.
    Maar als je daar oplet, of daar geen problemen van ondervind, is het net heel erg positief om je van niets meer aan te trekken (=


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.