Vandaag bleef ik nog eventjes na school en toen zag de 2 jongens lopen. Vorig jaar zat ik altijd bij mij vriendin en een groepje jongens. Dat waren dus 2 jongens van het groepje, ééntje noemde ik altijd Chantal, maar na de zomervakantie had ik ze neit meer gesproken dus was ik zijn echte naam vergeten. Ik spreek 'm zo aan en vraag zijn naam, waarnaar we al snel met zijn vier'en (ik stond te praten met zo'n andere gast, en hun drieën hadden allemaal tussenuur) in de aula aan het bijpraten waren. Zelfs na het halve jaar dat ik ze niet heb gesproken, alles was precies hetzelfde behalve dat mijn vriendin in de zomervakantie verhuisde en er niet bij kon zijn.
Ze vertelden (die jongens) me dat ze (mijn vriendin) best wel boos op me was omdat we niet hadden afgesproken, en ik geef haar zo hard gelijk. Ik voelde me vanaf de zomervakantie echt waardeloos, ik ga er verder niet op in maar ik kon geen mensen om me heen verdragen, waardoor ik in de laatste paar dagen dat ze hier was, nauwelijks met haar heb afgesproken en na de verhuizing heb ik haar nooit meer gezien. Ik nam niet eens de moeite contact te zoeken.
En nu zit ik hier, helemaal in de put want ik heb het lef niet om mijn excuses aan te bieden, ofja haar aan te spreken, laat staan uit te leggen waarom ik geen contact met haar zocht.
Echt ik ben zo'n fucking trut!
[ bericht aangepast op 25 jan 2012 - 16:18 ]
Let it come and let it be
