Vandaag hadden we excursie naar Den Haag. Ik wilde al helemaal niet gaan maar ik moest anders werd ik als spijbelen opgegeven.
We gingen naar het binnenhof maar we moesten daar wachten dus gingen we foto's maken. Ik wilde met een stel vriendinnen op de foto dus zei een meisje uit mijn klas: 'Ik maak de foto wel.' Net toen ze de foto wilde maken stootte iemand expres/perongelijk tegen haar arm aan waardoor mijn fototoestel op de grond viel. De batterij was ook leeg geweest dus we wisten niet zeker dat hij kapot was of niet. Ik had zo'n vermoeden van wel.
Nu ik hem heb opgeladen is hij dus echt kapot. Dus ik baalde nog wel.
Gaat mijn moeder me opeens allemaal de schuld geven: 'Ja, je had dat ding niet mogen uit lenen.' 'Je hebt zelf dat toestel gegeven.' Nu wilt mijn moeder dus dat ik morgen aan dat meisje ga vragen of zij schade vergoeding aan de verzekering wilt vragen. Maar dat weiger ik te doen. Omdat ik tegen haar vandaag heb gezegd dat het haar schuld niet was want ik had geen zin in het gezeur van: 'Sorry dit en Sorry dat.' En volgens mij weet ze niet eens wat een verzekering is.
Alleen ik heb dat fototoestel sinds mijn verjaardag, 14 Oktober.
Ik heb alleen geen garantie omdat het schade van buiten af is en geld om hem te laten maken heb ik dus ook niet.
Plus ik heb barstende ruzie met mijn moeder en ze wilt me morgen alleen door de facking donkere polder naar de judo laten fietsen en terug. En ik moet Zondag maar alleen naar een van mijn belangrijkste wedstrijden ooit. [zucht]
"Ignite, my love. Ignite."
