Lijkt me leuk! Ik zet zo een stukje neer.
Ik liet de microfoon los en keek even door de kamer. ‘Ik ga even wat water pakken,’ met die woorden liep ik de muziek kamer uit.
Ik liep door de hal naar de keuken en vroeg aan de moeder van Riley of ik wat te drinken mocht. ‘Dank u,’ zei ik toen ze me een glas water gaf.
‘Dat was echt heel mooi,’ hoorde ik de stem van Louis zeggen.
Het glas water zette ik op het aanrecht en keek hem recht in zijn zeegroene ogen aan. ‘Meen je dat?’ Mijn blik viel op mijn schoenen en ik slikte.
Louis tilde mijn kin omhoog, waardoor ik weg wilde kijken, maar het niet kon. ‘Echt,’ antwoordt hij. ‘Ga je nog iets doen?’
Dan piept mijn telefoon snel haal ik hem uit mijn zak. ‘Mijn ouders die vragen of ik beneden kom,’ zei ik en baalde dat ik moet gaan.
Ik wilde naar de muziek kamer lopen om tegen Riley te zeggen dat ik moest gaan, maar Louis hield me tegen. Hij trok me dichterbij en wilde zijn lippen op de mijne plantten, voordat dat lukte draaide ik weg en fluisterde in zijn oor. ‘Ik ken je net.’
Riley kwam binnen lopen en kijkt naar ons. ‘Niet zeggen.’ Ze sleurde me mee.
‘Voordat je gaat beginnen,’ begon ik. ‘Ik moet gaan.’ Ik liep naar de voordeur en liep naar huis.
[ bericht aangepast op 3 jan 2012 - 11:39 ]
Then I defy thee, stars. Romeo Montague
