[RPG] Spy tonic 4 - Speeltopics

Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
Doe mee!
Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

Naam Personage
Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


personages:
3 jaar
-Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
-Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
11 jaar:
- Sarah Sanz (proprius)
14 jaar:
-Saleah Tovah (AgentDavid)
15 jaar:
-Dana Nieon (Buddy)
-Matthiew Livingstone (BelleVue)
-Amber Somers (Buddy)
-Amy Somers (BeyondOurOwn)
16 jaar:
-Alex Thompson (BeyondOurOwn)
-Katherine Bright (BelleVue)
-Raven Black (Petal)
Jitse bright (BeyondOurOwn)
17 jaar:
-Grace Grey (Cornflakeluv
21 jaar:
-Sarina Calle (HurtedHeart)
-Yelena Zaitseva(C18)



De schoolvakken:

Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

- zelfverdediging
- scherpschieten
- wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
- dril
- overlevingstechnieken

Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
- techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
- scherpschieten (extra)
- gevechtsport

vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
-paardrijden
-schermen
-muurklimmen
-duiken


Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

[ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 17:29 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Natuurlijk,' glimlachte ik. Ik kon er niks aan doen ik zachtjes te lachen. Het was niet uit lachen maar meer toe lachen. Hij was zo schattig als hij hulp nodig had.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Phoe." zei toen ik mijn T-shirt eindelijk aan had.
"En dan mag ik hem straks bij de dokter waarschijnlijk opnieuw uit doen." Ik schudde mijn hoofd en nam Dana's hand vast om naar beneden te gaan.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
Ik bleef staan. 'Kut,' mompelde ik. 'Ik ben mijn brede das vergeten.' Ik zuchtte. 'Ik wil dat ding niet om. Oh en ik ben vergeten mijn wond opnieuw te verbinden.' Ik keek even naar Jitse. 'Ik denk dat jij me nu even moet helpen.'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Natuurlijk." glimlachte ik. Ik volgde haar naar haar kamer.
"Wat moet ik precies doen?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Even verband om mijn schouder heen wikkelen. Ik kan het zelf niet omdat je er twee handen voor nodig moet hebben.' Ik keek Jitse schuldig aan. 'Ik voel me net zo'n gehandicapte,' gaf ik toe.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Jij kan je tenminste nog zelf omkleden." grinnikte ik, terwijl ik met snelle en voorzichtige vingers het verband rond haar schouder wikkelde. Toen ik gedaan had drukte ik een kusje in haar nek.
"Klaar." glimlachte ik.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Ook maar met veel pijn,' gaf ik zachtjes toe. 'Alleen ik kan zo moeilijk iemand roepen om te vragen of ze alsjeblieft een shirt over mijn hoofd willen trekken.' Ik grijnsde en drukte mijn lippen op de zijne. 'Dankjewel.'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
Ik nam haar hand vast en liep naar de deur. We liepen de trappen af en bij de deur van de dokter bleven we staan. Ik klopte en hij deed open. Hij keek me even aan en leek me toen te herkennen.
"Juist ja. Ik wou al iemand sturen om je te gaan zoeken. Kom binnen." zei hij. Ik knikte en sleurde Dana aan haar hand mee naar binnen. De dokter keek ons even berekenend aan.
"Oh, maar Dana mag toch blijven?" vroeg ik poeslief.
"Ok, dan. Als het echt moet." zuchtte hij en ik grijnsde naar Dana.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Van mij heeft u geen last, dokter,' verzekerde ik hem. Ik glimlachte nog even naar Jitse en ging toen op een stoel zitten. Ik hield niet van dokters of ziekenhuizen. Het deed me denken aan de tijd dat ik hier was voor mijn broer. Ik keek even op mijn telefoon. Tien gemiste oproepen en drie smsjes van Luce. Die had me blijkbaar nodig. Ik las de smsjes na en begon te grijnzen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
De dokter hielp me met het uittrekken van mijn T-shirt en deed het korset af. Hij betaste mijn ribben even en ik kromp ineen.
"Het is een wonder dat je geen bloeduitstortingen hebt." zei hij.
"Die heb ik niet zo snel." Het was waar ook. Ik kon van bovenaan de trap helemaal naar beneden vallen, zonder een blauwe plek. Weet ik veel hoe dat kwam.
"Ik geef je nog wat pijnstillers en dan kan je eigenlijk de lessen volgen. Alleen zou ik niet meedoen bij dril en scherpschieten en zo. Je houdt je beter nog even rustig. Maar wiskunde en de andere lessen, waar je gewoon op een stoel kan zitten, zouden geen probleem mogen vormen." zei hij, nadat ik alles weer aanhad.
Ik nam de pijnstillers aan en liep met Dana naar buiten.
"Shit, nu moet ik lessen volgen en jij niet." wat een pech.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'We overleven het wel,' zei ik zacht. 'Ik moet eerst van mijn Psygische stoornis af komen.' Ik lachtte. 'Volgens mij denken ze dat ik een of andere gestoorde gek word.' Ik keek Jitse aan. Ik zei maar niet dat ik bang was dat ik dat werd. Ik wilde Jitse niet nog ongeruster maken.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Nou, geweldig. Ik mag wel al de saaie lessen volgen, maar de leuke, waar je eindelijk iets mag doen. Daar ben ik van vrijgesteld." ik zuchtte.
"Hei, misschien kan je bij Zoey langs, wanneer ik les volg." stelde ik voor.
"Maar misschien eerst gaan ontbijten. Ik zal me al moeten haasten." grinnikte ik.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Bekijk het positief,' zei ik. 'De lessen die je niet mag volgen die mag ik ook niet volgen.' Ik gaf hem een kus. 'En misschien is dat wel een goed idee als ik tenminste niet opgesloten word door de doktoren.' Ik lachtte alsof het een grap was maar ergens meende ik het serieus. 'En ik moet elke week twee keer een gesprek hebben met een Psycholoog. Eigenlijk wil ik dat niet. Ik heb geen hulp nodig.' Ik zuchtte. Ergens wilde ik niet ontbijten. Bang om mensen onder het oog te komen. Maar ik begreep dat Jitse haast had en besloot me nu niet zeurderig te gaan gedragen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

jitse Bright
Ik keek de kantine rond, maar er was geen spoor meer van Alex of Katherine.
"Die zijn waarschijnlijk al naar de les." toen schoot me iets te binnen.
"Oh, ja. We hebben zelfverdediging. Dan moet ik toch niet mee doen. Nou, dan kunnen we even goed op ons gemak ontbijten." merkte ik glimlachend op;

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Ja, fijn,' mompelde ik terwijl ik het sarcasme hoorde. Ik ging tegen over Jitse zitten. Ik merkte dat mensen naar me keken. 'Ze staren me aan,' zei ik, ik hoorde de paniek in mijn stem.

---

"Ignite, my love. Ignite."