• Gebaseerd op het boek "The Host" van
    Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar
    planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen
    de lichamen van de inwoners van de planeet
    over en leven daar dan in harmonie met elkaar.
    De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter
    gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er
    zijn een paar mensen die het overleefd hebben
    en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven
    ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze
    gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel
    te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk
    ontstaat er van alles als je constant op elkaars
    lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en
    vriendschap.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Zoey
    Hij was er niet. Ik zuchtte. Geweldig. Ik voelde mijn buik rommelen en mijn hoofd leeg worden. Ik sloot mijn ogen en ging op de grond zitten. Ik had wel vaker gehad van duizeligheid. Niks om je druk over te maken. Na twee minuten gezeten te hebben was de duizeligheid voorbij. Langzaam stond ik op. Wat ik nu moest doen wist ik niet. Ik besloot maar een rondje te lopen. Iets beters had ik toch niet te doen en daarbij viel je af. Ergens gaf me dat een gelukzalig gevoel. Zonder na te denken liep ik gewoon ergens heen. Zolang ik zorgde dat ik dicht bij de grote grot bleef kon me niks over komen. Althans, dat dacht ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Zoey
    Ik zag James zitten. Aarzelend ging ik naar hem toe en ging ik naast hem zitten.
    'Hoi,' zei ik zachtjes. Ik staarde even voor me uit. 'Ik kom zeggen dat het me spijt. Ik had nooit boos mogen worden.' Ergens zei een stemmetje dat hij sorry moest zeggen, hij geloofde me immers niet. Het feit dat ik niks at verzweeg ik. Hij zou me niet begrijpen. Niemand begreep me.
    Soms wilde ik wel eten. Maar ik kon het gewoon niet. Mijn lichaam liet het voedsel niet meer toe. Maar dat kon iemand zoals James niet begrijpen. Niemand in deze grot.

    [ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 4:31 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Weet je wat me opeens heel droog te binnen schiet.
    Dat James en Dean best wel veel op Ian en Kyle :'D


    "Ignite, my love. Ignite."

    -

    [ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 20:30 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    IK WIL OOK MEEDOEN.
    Dat boek is echt geweldig mooi geschreven.


    Weet wie je kan vertrouwen.

    Ridder schreef:
    Zoey
    Ik zag James zitten. Aarzelend ging ik naar hem toe en ging ik naast hem zitten.
    'Hoi,' zei ik zachtjes. Ik staarde even voor me uit. 'Ik kom zeggen dat het me spijt. Ik had nooit boos mogen worden.' Ergens zei een stemmetje dat hij sorry moest zeggen, hij geloofde me immers niet. Het feit dat ik niks at verzweeg ik. Hij zou me niet begrijpen. Niemand begreep me.
    Soms wilde ik wel eten. Maar ik kon het gewoon niet. Mijn lichaam liet het voedsel niet meer toe. Maar dat kon iemand zoals James niet begrijpen. Niemand in deze grot.


    "Ignite, my love. Ignite."