• [ bericht aangepast op 28 dec 2017 - 18:34 ]

    Zoals ik het nu zie zou ik doorgaan met mijn leven zoals het is. Ik zou gewoon naar school blijven gaan, maar voor de rest geen huiswerk meer maken of zo. Niet meer leren voor proefwerken, maar nog steeds gaan. Vanwege het sociale gedeelte. Ik zou zoveel mogelijk tijd met mijn geliefden door brengen. Ook zou ik iedereen die me dierbaar is een afscheidsbrief schrijven zodat ze iets van me hebben. Ik zou er alles in zetten wat ik ze ooit heb willen vertellen. En wanneer ik echt heel erg zou verslechteren, zou ik ze aan die mensen geven. Ik zou blijven vechten, hoe dan ook. Dan kun je zeggen dat dat verandert als het moment daar is, maar ik zou blijven vechten.

    Of, ik zou een brief aan mijn geliefden schrijven en vervolgens op reis gaan. Omdat ik aan de andere kant ook niet zou willen dat iedereen mij zo ziet aftakelen. Maar dat zou ik pas kunnen beslissen als het moment daar is.

    En het zou prima kunnen dat ik uiteindelijk anders zou handelen.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2011 - 18:43 ]


    Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

    Uitgaan totdat ik er bij neer val. En naar Indonesië gaan, meteen

    [ bericht aangepast op 16 dec 2011 - 18:40 ]


    Alleen maar tranen van geluk

    Gancanagh schreef:
    Ik denk dat je dat pas echt kunt weten eens je ervoor staat en erdoor moet.


    Dit.
    Maar ik zou wel proberen sterk te zijn, het heeft geen zin om de laatste 2 maande van mijn leven te verpesten aan zelfmedelijden. Ik zou proberen het beste er van te maken en doen wat ik altijd al heb willen doen. Een wereldreis maken in mijn eentje, niemand hoeft te zien hoe ik afzwak of zelfs mijn dood mee te maken.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.