• Ik ben wel misschien een van de grootste klagers over zijn/haar uiterlijk op heel Quizlet, maar ik vroeg me vandaag eens af. Ik zag een hardstikke mooi model wat ik laatst nog tegen kwam op een website, prachtige huid, mooi vol, natuurlijk haar. Heel mooi gezicht, gewoon een prachtig meisje. Maar ze was zo standaard, skinny jeans, ugg's, witte blouse die in haar broek zit gestopt, gewoon een doorsnee meisje die de massa volgd.

    Ik begon best wel diep na te denken, zou ik gelukkig zijn als ik haar was? Nee, nee, geen kritiek meer, zeker niet. Regelmatig complimentjes krijgen en alles, maar dat is niet wie ik ben. Ik kwam tot de conclusie: Nee, zo word ik niet gelukkig. Je zou kunnen zeggen dat ik op dat moment even weer helemaal helder werd, omdat ik een hele tijd mezelf heb aangepast voor anderen, qua uiterlijk, persoonlijkheid, zelfs qua stijl heb ik mezelf onderdrukt om anderen te plezieren en om die opmerkingen uit te sluiten. Voel ik me gelukkig? Nee. Voel ik me onbegrepen? Ja.
          Ik heb zojuist toch besloten dat ik liever klote-opmerkingen krijg dan dat gebekvecht in mijn hoofd, en daar ben ik best trots op. Ik heb namelijk in die dertien jaar dat ik hier op aarde ben, volgens mij toen ik redelijk begon te denken (7 - 8 jaar) mezelf al aangepast naar anderen omdat vanaf het begin af aan, ik al opmerkingen kreeg.

    Dit wilde ik even mededelen, ik voel me nu best opgelucht, eigenlijk. (:
    Wie heeft er vandaag nog meer een heldere dag? :3


    Let it come and let it be

    diepzinnig


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    Je mag nooit vergeten hoe erg die modellen worden bewerkt. Ik zag onlangs in de les Nederlands zo'n filmpje over hoe ze een lelijke vrouw omtoveren tot een bloedmooie vrouw in een reclamecampagne voor make-up.
    Verder hoef jij je geen zorgen te maken want je bent een hartstikke mooie meid ;D
    Dit was mijn helder moment van de dag, want het enige wat ik heb gedaan is twee examens afgelegd en Frans geleerd (en dat waren niet bepaald heldere momenten xd).

    [ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 20:41 ]


    Has no one told you she's not breathing?

    Deze opmerking die ik nu ga maken is helemaal niet kwetsend of verkeerd bedoelt, want ik vind je een lieve meid! -ook heeft het niet specifiek betrekking op dit topic alleen-

    Blijf alsjeblieft nog even kind en maak je druk om dingen zoals je cijfers en het feit dat je een tv-programma gemist hebt wat je zo graag kijkt. Je hebt straks nog zoveel tijd om je druk te maken om dingen (die er nog steeds geen drol om doen). Ik heb vaak het idee dat je gewoon heel graag volwassen wilt zijn, maar geloof me alsjeblieft. Als je later echt volwassen en ouder bent heb je daar zo ontzettend veel spijt van!


    Wie du mir, so ich dir.

    Jonsu schreef:
    Deze opmerking die ik nu ga maken is helemaal niet kwetsend of verkeerd bedoelt, want ik vind je een lieve meid! -ook heeft het niet specifiek betrekking op dit topic alleen-

    Blijf alsjeblieft nog even kind en maak je druk om dingen zoals je cijfers en het feit dat je een tv-programma gemist hebt wat je zo graag kijkt. Je hebt straks nog zoveel tijd om je druk te maken om dingen (die er nog steeds geen drol om doen). Ik heb vaak het idee dat je gewoon heel graag volwassen wilt zijn, maar geloof me alsjeblieft. Als je later echt volwassen en ouder bent heb je daar zo ontzettend veel spijt van!


    Ik weet het, de laatste tijd ben ik ook steeds meer afkeer gaan rkijgen voor die reacties van 'Je lijkt wel 15'. Op kindervakantiewerk vroegen de kinderen of ik de leidster was, terwijl ik nog 2 jaar mee mocht doen, ik vind het ook niet leuk meer. Vroeger waren het nog geweldige complimentjes, maar het begint steeds meer op mijn zenuwen te werken alsof de tijd dringt terwijl ik eigenlijk inzie dat het al een beetje te laat is en ik het heb verpest. Het lukt me gewoon niet om al die dingen aan de kant te schuiven en te zeggen 'En nu ga ik met mijn klasgenoten discussieren voer die "leuke" jongen', maar dat gaat gewoon niet, omdat ik voor sommige dingen een afkeer heb gekregen, in bepaalde dingen al lang neit meer geïnteresseerd ben en dat soort zooi. Eerst was het ook echt een onderdeel van mijn poging om er bij te horen, want ik was immers altijd de jongste vand e kals, van mijn vriendegroep, go on. En nu is het zeg maar wie ik ben, waardoor het ook ontzettend nep lijkt. En nu heb ik ook best wel spijt. Ik heb nog niet zo lang geleden die leeftijd op mijn profiel veranderd in de hoop weer als 'kind' beschouwd te worden, maar zo werkt het antuurlijk niet.


    Let it come and let it be

    Wel, ik heb morgen examen Latijn en tijd voor heldere momenten is er dus niet echt meer. (: Maar ik vind het wel heel goed dat je tot zo'n inzicht bent gekomen en ik ben het er eigenlijk helemaal mee eens.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Sev, mag ik vragen hoe het komt waardoor je nu zo volwassen ben, terwijl nog kind moet wezen?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Cumberbatch schreef:
    Ik. Heb alle wereldproblemen doorgrond terwijl ik eigenlijk Duits Grieks moest studeren.


    He says: "Live fast and die young, forget the past and move on. What's done is done."

    Het is nooit te laat om dingen recht te zetten (:. En misschien ben je ook wel veel volwassener als kinderen uit je klas of uit je vriendengroep maar je moet niet vergeten dat je nog niet volwassen bent. Je bent nog maar een kind, een tiener net zoals alle mensen om jou heen. Ik zeg ook niet dat je jezelf MOET veranderen, vaak helpt een andere kijk op iets al heel erg veel.
    En zoals Midna zegt. Ga voor jezelf dan na, waarom jij precies vindt dat je volwassen moet zijn of om wat er gebeurd is dat jou ineens ‘dwong’ je volwassen te gedragen. Als je daar achter bent weet ik zeker dat het je dan wel lukt om er op een andere manier tegenaan te gaan kijken. (flower)


    Wie du mir, so ich dir.

    Midna schreef:
    Sev, mag ik vragen hoe het komt waardoor je nu zo volwassen ben, terwijl nog kind moet wezen?

    Dat weet ik niet, echt niet. Als ik naar het begin moet kijken, ik had best een fijne tijd tot mijn 7e, 8e. Ja, die scheiding van mijn ouders, maar ik zag ze één keer ruzieën, thats it. Mijn moeder werkte vroeger wel full time, zat een beetje in een lichte depressie en ik kreeg wel eens van die straffen waarbij ik een uur of twee alleen gelaten werd, amar daar zoek ik weinig achter.
    Sowieso was ik als kind erg sociaal, ik kon het prima met leeftijsgenootjes vinden, die ook echt van mijn eigen leeftijd waren, dus daar ligt het ook niet aan. Mijn stijl heb ik gekregen als meisje van 7 of 8 jaar, die haar voorbeeld vond in een meisje van 13 die ook al erg volwassen was en als stijl had, klassieke Gothic. Misschien dat ik een beetje zoals haar wilde zijn, toen ik haar leerde kennen zei ik ook altijd tegen mama van: 'Ik word later Gothic, net als haar!' Ik denk toch iets van dat en doordat dat door mijn omgeving neit werd geaccepteerd is de rest er volgens mij bijgekomen.

    Anders weet ik het ècht niet, ik heb het neit bijzonder moeilijk gehad tot en met mijn 7e, vanaf mijn 9e zat ik wel in een hel, maar toen was dit alles al in versnelling gezet.


    Let it come and let it be

    Ik denk Sev, dat de scheiding ergens ook wel een rol speelde, aangezien je het wel goed mee maakte enzo, en was je toen ook zo dat je alles wou snappen wat er ging gebeuren?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Midna schreef:
    Ik denk Sev, dat de scheiding ergens ook wel een rol speelde, aangezien je het wel goed mee maakte enzo, en was je toen ook zo dat je alles wou snappen wat er ging gebeuren?

    Nee absoluut niet, die scheiding is het enige wat ik me kan herinneren van mijn vierde levensjaar, ik hoorde ze schreeuwen in het turks, ik ben naar boven gerend, mijn radio zo luid mogelijk aangezet en heb mijn oren bedenkt met mijn kussen. Ik wilde er juist neits mee te maken hebben en het all helemaal neit begrijpen :"D


    Let it come and let it be

    Jonsu schreef:
    Het is nooit te laat om dingen recht te zetten (:. En misschien ben je ook wel veel volwassener als kinderen uit je klas of uit je vriendengroep maar je moet niet vergeten dat je nog niet volwassen bent. Je bent nog maar een kind, een tiener net zoals alle mensen om jou heen. Ik zeg ook niet dat je jezelf MOET veranderen, vaak helpt een andere kijk op iets al heel erg veel.
    En zoals Midna zegt. Ga voor jezelf dan na, waarom jij precies vindt dat je volwassen moet zijn of om wat er gebeurd is dat jou ineens ‘dwong’ je volwassen te gedragen. Als je daar achter bent weet ik zeker dat het je dan wel lukt om er op een andere manier tegenaan te gaan kijken. (flower)


    Dat klopt, maar daarvoor moet ik al mijn princiepes aan de kant gooien, en dat voelt best wel, ongemakkelijk :"D


    Let it come and let it be

    Countenance schreef:
    (...)
    Nee absoluut niet, die scheiding is het enige wat ik me kan herinneren van mijn vierde levensjaar, ik hoorde ze schreeuwen in het turks, ik ben naar boven gerend, mijn radio zo luid mogelijk aangezet en heb mijn oren bedenkt met mijn kussen. Ik wilde er juist neits mee te maken hebben en het all helemaal neit begrijpen :"D


    Oww 4e levensjaar XD hoe kom ik bij 7&8 -.-


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you