Eén schrijfster
Twee liefdes
En een enorme slok drama
Ame is een zeer succesvolle schrijfster. Ze woont samen met haar vriend Mitchell op het platteland en vertrekt in de weekenden naar de stad om zich te vermaken met haar vriendinnen. Ondanks dit geweldige leven, verdient Ame toch niet genoeg aan alleen het schrijven. Het is dan ook een enorme kans als ze plots een bericht krijgt van een filmproducent. Hij wil haar boek verfilmen! Een leven vol geluk ligt op haar pad, maar dat verandert plots als ze erachter komt met wie ze te maken heeft. De filmproducent is niemand minder dan haar ex Nolan en hij zal haar alleen maar beroemd maken onder een zeer grote voorwaarde. Hij wil dat hij haar terugneemt, net nu zij en haar vriend Mitchell trouwplannen aan het maken zijn. Zal Ame zich laten verleiden door de roem en rijkdom, of gooit ze haar kansen op bekendheid weg en houdt ze zich vast aan de liefde van haar leven?
En de link vind je hier:
Zwarte inkt en witte wijn
“Love is a contradiction.”
Winter Months
Elk jaar opnieuw hoop ik dat alles goed zal komen en elk jaar opnieuw word ik weer teleurgesteld.
De winter maanden zijn zwaar en kil. In die maanden voel ik me het meest alleen. Maar dit jaar zal alles veranderen. Ik breng hoe dan ook deze kille maanden niet alleen door. Ik verlang naar warmte en liefde, en als het me weer niet overkomt, dan zal ik zelf de touwtjes in handen moeten nemen.
Het verhaal heeft te maken met gebroken harten, loslaten, verliefd worden en alle verkeerde keuzes die erbij horen.
"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow
Sorrow
Proloog.
In 1602, was er een gelukkig gezien, nou ja dat leek zo! De vrouw en de man, hadden twee pracht dochters, de oudste had prachtig zwart haar die golvend waren, mooie licht bruine ogen en beetje getint door de zon. De jongste zag er nog prachtiger eruit, mooi zilverhaar en mooie ijsblauwe ogen, slank gebouwd, waar iedere jonge vrouw jaloers op was, ze had een mooie licht blanke huid, mooie volle kers rode lippen.
Ieder jongen viel op de jongste, Marie Kate heette ze. Haar zus Elizabeth was zo jaloers op haar. Er kwam een nieuw stel wonen in het dorp, ze hadden een knappe jongen genaamd John. Marie Kate ontmoette John, algauw werden ze verliefd op elkaar. Maar Elizabeth was ook erg verliefd geworden op de knappe John.. Op een avond kwam John bij ze eten, en vroeg de hand van de jongste dochter. Elizabeth werd woedend en sprak de vloek zachtjes uit, zodat haar ouders het niet verstonden.
Marie Kate voelde zich zo vreemd, en veranderde in een beest, een prachtig beest. Haar ouders schrokken zo erg, de vader rende meteen naar de kast waar zijn jachtgeweer.. Marie Kate sprong de raam uit en rende weg. Ze kon niet meer langer blijven.. Hoe moest John nu van haar houden?
John keek geschokt naar Elizabeth. “Hoe kon je?” Ze keek hem aan. “Trouw met mij, zei is niets waard.” Zei Elizabeth met een akelige grijns. John weigerde het en ging weg. Hij trouwde met een andere jonge dame..
Marie Kate bleef in de buurt, en zag haar grootste liefde trouwen met een ander. John voelde zich niet gelukkig mijn zijn vrouw. Maar hij moest wel.
Het was een mooie jonge dame, ze had prachtig rood haar en groene ogen. Elizabeth stierf aan een ziekte, maar het verbrak de vloek niet! Ze kon enkel maar kussen met iemand waar ze van zou gaan houden.
Sorry het is een lange inleiding, het is eigenlijk een proloog..
Het gaat over drama liefde, en het los laten.
[ bericht aangepast op 2 dec 2011 - 20:16 ]
Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.
Als een klas van de middelbare school op excursie gaat naar Parijs, loopt dat anders dan dat ze verwachten. Eén voor één verdwijnen de leerlingen, terwijl niemand in de bus dit merkt. Ze komen terecht in een vreemde wereld, waar de dimensies elkaar overlappen. Al vrij snel ontdekken ze dat ze van dimensie naar dimensie kunnen reizen door zwarte gaten. Maar wie of wat heeft hen naar deze wereld gestuurd? Wat is de Mist die Sora, één van de leerlingen, beweert te zien?
Zes van hen zullen het pad van het Licht bewandelen, zes van hen zullen het pad van het Duister bewandelen. Maar wie zal er winnen? Zij of de wereld waarin ze zijn beland?
'Ik wil naar huis,' zei ze kleintjes. Het was eruit voor ze er erg in had.
Negen paar ogen keken haar aan en Christy zag dat iedereen precies hetzelfde als zij had gedacht, maar dat zij het voor hen allemaal uit had gesproken.
Mitch stond op en ging naast haar zitten. Hij legde een hand op haar schouder. Christy voelde zijn hand trillen, maar ze was hem dankbaar. Het was fijn om te voelen dat ze niet alleen was.
'Wij allemaal, Christy,' zei hij. 'Maar we weten niet hoe. Het enige wat we nu kunnen doen is vechten om te overleven. We gaan voedsel zoeken, we gaan water zoeken, ookal ziet het eruit alsof we dat nooit kunnen vinden. Het zal moeilijk worden, maar het is het enige wat ons te doen staat.'
"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)
Deze is dan wel in het engels, maar hij is awesome 
This is the story of Sjiriki Sylisar, the Shadowguardian. A man who has sold his death to grant his daughter mercy.
To lose one's ability to die seems like a gift rather than a price, something you would want. True immortality, something which many have sought. But when choosing for this shady unlife, Sjiriki knew it would be a curse rather than a blessing. Since then he has learned the true depth of his curse, and he still hasn't been able to do what he set out to do. He's losing himself, and he knows he doesn't have much time left.
Time to find and kill his daughter, before he loses the last shreds of his soul.
quidquid excusatio prandium pro
Beautiful, from pain.
Mijn ogen, verbrand.
Ik keek uit op een witte zaal, de hemel? Nee, het ziekenhuis.
Er werd zo veel voor me verzwegen, het enige wat ik recht in de ogen mocht kijken, was ikzelf.
De hardste waarheid die ik maar kon bedenken.
'Ik heb het ongeluk overleefd en ben niet blind, maar de rest lijkt het tweede deel van het ongeluk te hebben gekregen.
Ze zien me niet meer.'
Let it come and let it be
Ze mag dan wel een prinses zijn, haar leven gaat niet over rozen. Ellianys, prinses van het koninkrijk Ambula, zit al twee jaar opgesloten in de toren van het Koninklijk paleis. Haar dagen zijn eentonig en haar activiteiten variëren van uit het raam staren tot haar hofdame pesten. Maar wat als dat saaie, maar rustige leventje ineens verstoord wordt door het nieuws dat ze uitgehuwelijkt is?
... But I'm weak, and what's wrong with that?
[i
your eyes are like stars in the night.
Ik ben Beth, een normaal meisje, met een normale naam, een normaal leven en normale vriendinnen. Er is alleen één ding abnormaal aan me; ik speel met de Tijd.
It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...
(Cover made by: Whirlybird)
Verward streek ik met mijn handen over het voor mij onbekende gras. Ik probeerde me te herinneren hoe ik hier was gekomen, maar het was een zwart gat. Ik wist alleen nog dat ik een broer, een zus en een prachtige vriend had. Ik streek langs mijn hemelsblauwe jurkje en genoot van de zon. Ik had vast weer eens een avond teveel gedronken. Maar plots schoot er een schok door me heen, hij was op dit moment in het ziekenhuis. Vluchtig stond ik op en graaide naar mijn mobiel, ik moest eerst weten waar ik was voordat ik de weg terug kon vinden. Al snel zag ik dat ik maar een paar kilometer verwijderd was van het ziekenhuis. Ik stond zo snel op als ik kon en rende zoals ik nog nooit gedaan had.
'Wat zou jij doen als je dood zou zijn?'
[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 17:16 ]
Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.
