• Omdat ik er gewoon niet meer tegen kan dat ik in een groep mensen nooit mezelf kan zijn, ook al zijn die mensen voor de rest hartstikke aardig en doen ze helemaal niet rot ofzo. Maar ik weet gewoon nooit hoe ik moet reageren of wat ik moet zeggen, niet eens omdat ik bang ben of omdat ik die mensen niet mag/zij mij niet zouden mogen. Ik praat gewoon nooit veel en ik zeg hoogstens een paar zinnen, waardoor ik het gevoel heb dat mensen me niet echt kennen en ik daardoor dus ook altijd buiten de boot val (zoals niet uitgenodigd worden, omdat die mensen jou dan ook niet zo goed kennen, dat begrijp ik dan wel). Maar toch, ik vind het zo vervelend en het doet ergens ook wel pijn. Vooral als je iemand leuk vindt en ik dus niet veel zeg en diegene mij ook niet echt kent, en andere meiden dan wel de aandacht opeisen en je gewoon ziet dat hij goed met haar kan opschieten (no_chears)

    Dus, iemand tips om wat meer mezelf te kunnen zijn, me meer los te kunnen laten? Want het verpest echt heel veel, omdat niemand je ook ook leuk kan vinden/niet goed vrienden kan maken als ik zelf niet veel zeg? Ik kan gewoon echt niet meer tegen mezelf.


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Ik herken het.


    26 - 02 - '16

    Lancelot schreef:
    (...)

    Hmm, thuis heb ik op zich niet zo'n probleem, daar ben ik eigenlijk best wel druk, een hele tegenstelling met hoe ik onder studiegenoten ben (no_chears) Ik zou willen dat ik daar was zoals ik thuis ben, dat zou echt heel veel schelen (no_chears)

    Ik ben onder m'n vrienden wel druk, 'n heel verschil :Y)


    "I shut my eyes in order to see.'

    MisPattinson schreef:
    (...)
    ik snap je schat. maar weetje iedereen is anders. Als je je niet thuis voelt in de groep dan schiet dat neit op. Stuur me anders een pb als je wilt. Maar hoezo kun je je zelf niet goed utien. ben je bnag dat e je raar vinden ofzo


    Nou, dat ik gewoon niet goed weet wat ik moet zeggen als iemand een verhaal vertelt bijvoorbeeld. Misschien is het wel een soort van angst dat mensen het raar vinden wat ik zeg of mij misschien raar vinden, of dat ik denk dat het ze niet interesseert wat ik zeg. Ik denk dat het ook wel aan mijn karakter ligt, ik ben van nature toch wel een einzelgänger, alhoewel ik ook wel ergens echt bij zou willen horen en meer van mezelf zou willen laten zien. Want, zoals ik in mijn beginpost al zei, hoe kan ik nu ooit nieuwe vrienden maken als mensen mij door mij gedrag niet kunnen leren kennen en hoe kan een persoon die ik leuk vind mij ook ooit leuk vinden? Dat kan ik dan niet van hen verwachten.


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Whirlybird schreef:
    (...)
    Ik ben onder m'n vrienden wel druk, 'n heel verschil :Y)


    Ik onder mijn oude vrienden. Maar ja, die zie ik nu ook veel minder door mijn nieuwe studie en ik zou daar ook wel echte vrienden willen maken (no_chears)


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Lancelot schreef:
    (...)

    Ja, misschien heb je ook wel gelijk. In vergelijking met drie maanden geleden gaat het ook al een stuk beter. Maar alsnog blijf ik het zo moeilijk vinden om mezelf - vooral in groepen - te uiten. Het is denk ik inderdaad wel soort drempel, maar ik vraag me sterk af of ik ooit de moed zal vinden om ook werkelijk over die drempel heen te stappen. Maar ik blijf doorgaan, er zit niets anders op. Ergens denk ik ook wel dat mensen het helemaal niet erg zouden vinden als ik meer zou zeggen en dat ze het wel leuk zouden vinden, maar ik weet niet, ik kan gewoon nooit de juiste woorden/reacties vinden, terwijl ik dan achteraf nadenk en veel beter inzie hoe ik me dan had kunnen gedragen. Sigh.

    Weet je wat het is, eerst dacht ik ook echt totaal als jou. 'Ik had veel beter dat of dat kunnen zeggen,' en dan voel ik me na afloop wat minder vanwege dat ik niet wat meer zou zeggen tegen mensen.. En ik het toen echt verprutst had.
    Toen kwam ik er later achter en heb ik ook geleerd dat wat voor antwoord of reactie je ook geeft; het is altijd goed. Want dat is het eerste waar je op komt of je zegt gewoon wat je wilde zeggen. Je bent dus gewoon jezelf en als ze je dan niks vinden.. oké, dan is het hun eigen beslissing. Misschien wel wat moeilijk, maar het komt toch wel goed. Je ontwikkelt jezelf steeds meer op allerlei gebieden, dus de contacten [etc] komen heus vanzelf.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 19:50 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Sweetiepie schreef:
    (...)
    Weet je wat het is, eerst dacht ik ook echt totaal als jou. 'Ik had veel beter dat of dat kunnen zeggen,' en dan voel ik me na afloop wat minder vanwege dat ik niet wat meer zou zeggen tegen mensen.. En ik het toen echt verprutst had.
    Toen kwam ik er later achter en heb ik ook geleerd dat wat voor antwoord of reactie je ook geeft; het is altijd goed. Want dat is het eerste waar je op komt of je zegt gewoon wat je wilde zeggen. Je bent dus gewoon jezelf en als ze je dan niks vinden.. oké, dan is het hun eigen beslissing. Misschien wel wat moeilijk, maar het komt toch wel goed. Je ontwikkelt jezelf steeds meer op allerlei gebieden, dus de contacten [etc] komen heus vanzelf.


    Tsja, dat is wel waar. Maar ik ben dus veelal ook niet echt mezelf, omdat ik dus niet zeg wat ik zou wíllen zeggen. Terwijl ik dat anders, thuis bijvoorbeeld, al lang tien keer gedaan had. Misschien moet ik gewoon een keer random iets zeggen en mijn gedachten een keer wat meer loslaten, want ik denk dat ik er ook veel te veel over nadenk. Maar ik weet niet hoe lang het gaat duren voor ik daar een keer de moed voor heb opgebracht. Maar heel erg bedankt voor je steun, dat waardeer ik echt (:


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Als ik iets wil zeggen dan druk ik mijn lippen op elkaar en echoot het door mijn hoofd. Spuug het er gewoon uit, sla jezelf of knijp jezelf en zeg het gewoon. Gewoon niet nadenken en zeggen. Ik heb dat ook, en de mensen waarmee ik soms praat helpen niet echt. :'D Dan zeg ik iets en ze kijken dan van 'tha fuq are u saying lol' en dan hou ik mijn mond voor de rest van de week.


    We bring our sons up to get gunned down.

    Drella schreef:
    Als ik iets wil zeggen dan druk ik mijn lippen op elkaar en echoot het door mijn hoofd. Spuug het er gewoon uit, sla jezelf of knijp jezelf en zeg het gewoon. Gewoon niet nadenken en zeggen. Ik heb dat ook, en de mensen waarmee ik soms praat helpen niet echt. :'D Dan zeg ik iets en ze kijken dan van 'tha fuq are u saying lol' en dan hou ik mijn mond voor de rest van de week.


    Ach, dan heb je het wel gezegd, dan ben je al verder dan ik :'D.


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Als je iets hebt gevonden,laat het me weten. Ik zou ook wat tips kunnen gebruiken.


    Il vaut mieux vivre avec des remords qu'avec des regrets.

    Herken ik.
    Ik zelf ben heel verlegen en kon niet eens normaal hallo zeggen in de bus.
    Ik vond dat ik daar eens wat aan moest doen en beggon meer te praten. Volet fijner om normaal hallo te kunnen zeggen:Y)


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Lancelot schreef:
    (...)

    Tsja, dat is wel waar. Maar ik ben dus veelal ook niet echt mezelf, omdat ik dus niet zeg wat ik zou wíllen zeggen. Terwijl ik dat anders, thuis bijvoorbeeld, al lang tien keer gedaan had. Misschien moet ik gewoon een keer random iets zeggen en mijn gedachten een keer wat meer loslaten, want ik denk dat ik er ook veel te veel over nadenk. Maar ik weet niet hoe lang het gaat duren voor ik daar een keer de moed voor heb opgebracht. Maar heel erg bedankt voor je steun, dat waardeer ik echt (:

    Maar ja, dat hebben de meeste wel denk ik. Dat niet iedereen zegt wat ze willen zeggen.. Anders zou 't ook een chaos worden, denk ik. Het duurt vast niet lang meer totdat jij wat meer de moed heb om gewoon wat meerdere dingen te kunnen zeggen, haha. Ik heb er de volle vertrouwen in!
    Tuurlijk help ik je hiermee; heel graag zelfs. Ik weet zelf hoe het is en het is ook echt moeilijk, dus weet 't precies. (;
    Als er nog wat is laat het me weten en ik probeer je te helpen, ghehe.
    (nerd)


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik ben ook een priemgetal, come and join me! Dan worden we priemtweelingen :'D !


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    Headbang schreef:
    Nou, dat heb ik ook. Maar toen ging ik naar zo'n sociale vaardigheidstraining en dat hielp bij mij wel heel erg. Ik merk er op school wel veel van. (:
    Je moet het wel zelf willen, andrs ga je er met tegenzin naartoe en helpt het nog niet.. :'D


    Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

    Dat heb ik dus ook, hé:3.


    May the sun bring you new energy by day, may the moon softly restore you by night, may the rain wash away your worries.

    Ik snap wat je bedoeld, soms heb ik juist het gevoel dat ik iets móet zeggen en dan komt het er niet uit.
    Misschien helpt het om je verstand gewoon even op niveau laag te zeggen en niet bij elk woord na te denken van, zeg ik het wel goed, of zo. En ja, als je iets over een onderwerp weet of te zeggen hebt, het gewoon zeggen :3 Dat klinkt gemakkelijker gezegt dan gedaan, maar ik denk dat je er in moet oefenen.

    Als dit probleem is wat je bedoeld tenminste ;$


    Don't forget to b.r.e.a.t.h.e