• Wat doe je als je na een afgrijselijke nacht ontwaakt in een vreemd huis en ontdekt dat je niet alleen bent?
    Wie vertrouw je in een spel waar ieder zichzelf moet zien te redden?
    Hoe kom je te weten wie geheimzinnige spelmaker is die jou doorheen deze hel sleept door middel van de meest bloederige quuestes?
    Wat staat er degenen die het niet halen te wachten?
    Hoe ver ga jij om de sleutel te bemachtigen die jou je vrijheid of dood kan brengen?

    To win your Freedom, you must play the Game.

    ##


    Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
    Cockney| Arya Rana Debris
    Proprius| Liam Oliver Sanz
    Bigheart| Lucas Sam Avery
    Inkheart| Damian Tycho Ophelos
    PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
    JaiRy| Josey Willows
    HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
    Fayan|Veralynn June Carter
    Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
    Cinna| Abigale Sparks
    Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
    GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 19:58 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damian
    Ik neem de iPod aan en zet hem aan. Al snel hoor ik muziek die best aardig klinkt. Redelijk mijn smaak. Toch blijven mijn gedachten denken aan de woorden van Cee. Na wat muziek geluisterd te hebben geef ik de iPod weer terug aan Arya en loop verder.
    'Je muziek is oke, klein beetje anders, maar oke.' oke is bij mij altijd goed.

    [ik ben zo weg, tot morgen alvast]


    Do it scared, but do it anyway.

    [Neenee, wie een opdracht verliest komt ik een aparte ruimte. Degene die alle opdrachten wint en dus als laatste overblijft mag kiezen of hij de rest bevrijd uit die ruimte met het risico dat de moordenaar er tussen zit en ze weer bij nul zijn.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [wat moeten de mensen dan doen die verloren hebben?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Abigale
    Ik glimlach even als de jongen mij zijn dolk geef, voel zijn zwetende handen even en trek mijn neus op, maar ik zeg niets. Waarschijnlijk is hij net zo bang als alle andere.
    "Dankjewel," zeg ik en doe een stap terug.
    "Wie ben jij?" Vraagt de jongen aarzelend en snel kijk ik hem weer aan.
    "Gale," fluister ik en kijk naar Arya. "Goed, nu iedereen terecht is, zullen we een slaapplek zoeken?"

    [Oké, ik ga nu slapen - haha. Als er iets gebeurd, doe maar dat Gale bij Lucas blijft of zo, tot morgen xoxo]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Arya
    Hij stopt me mijn Ipod terug in de handen en plots heb ik het gevoel dat ik weer tegen de spreekwoordelijke muur loop.
    Ik volg in zijn voetstappen en kom uiteindelijk terug bij de rest.
    "Gale, wat doe je die jongen aan, hij trilt als een riet," zeg ik terwijl ik mijn blik van de een naar de andere laat glijden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Josey

    Zodra de jongen de dolk aan Gale heeft gegeven ontspan ik langzaam. Ook mijn blik glijdt naar Arya. 'Opzoek naar een slaapplaats dus?'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arya
    "En drinken," zeg ik terwijl ik mijn keel voel branden.
    "Misschien moeten we opsplitsen?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Josey

    'Opsplitsen?' vroeg ik haar en slikte even. 'Weet je het zeker?' vervolgde ik, nu pas merkte ik dat mijn keel enorm droog was en mijn maag begon zachtjes te rommelen.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 16:05 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Is het vreemd dat ik nu al helemaal de weg kwijt ben en geen idee heb waar ik mijn personage nu tussen moet proppen? :3


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Niet vreemd hoor, ben zelf halverwege ook even de draad kwijt geraakt. Ging zo snel ineens. Misschien dat we je onderweg tegen kunnen komen, als we gaan zoeken naar drinken/slaapplek?


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    - Dedrick Mecvin Geneva -
    Ik kijk op naar het meisje en knik. Ik laat mijn vingers over de bladzjdes glijden. Hoeveel mensen zouden hier i het huis zijn? In het boek staat hoe je simpele wapens maakt. Ik glimlach en laat het niet al te grote boekje in mijn zak glijden. Dan richt ik mijn blik weer op het meisje, ze bevalt me niet.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Mag ik nog meedoen ? :P

    Arya
    Ik zie de twijfel en angst in Josey's ogen.
    "We moeten iets doen, en met z'n allen vallen we teveel op." geef ik somber toe. "We gaan in twee groepen en spreken hier af over een uur, is er een groep binnen die tijd niet terug, dan gaan we op zoek."
    Het overleven was begonnen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Josey

    Aarzelend bijt ik op mijn lip, ze had gelijk. Ik knikte instemmend. 'Twee groepen en over een uur weer terug hier,' bevestig ik en liet mijn blik vlug over de andere glijden. 'Hoeveel messen hebben we?' vraag ik daarna. 'We kunnen beter niet onbewapend rondlopen,'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Abigale
    Zenuwachtig draai ik om me heen en haal mijn schouders op.
    "Geen flauw idee," Geef ik als antwoord op Josey haar vraag en kijk Arya even aan. Ik klem mijn handen strak om de jongen zijn dolk, in mijn andere hand houd ik mijn mes stevig vast.

    [ Goedenmiddaaaag, (:]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.