• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Amycus)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 7 nov 2011 - 21:06 ]


    -

    Michael Ren
    ik liep voor haar uit, de sneeuw op, en keek haar glimlachend aan.
    'Kom je nog? er is zoveel hier te zien,' zeg ik. 'Sneeuw, en sneeuw, veel ijs, en dan is er nog het eiland...'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    Ik liet mijn ene hand haar hals, nek en wang strelen en de ander haar rug, heup en een stukje van haar dijbeen.
    Daarna sloeg ik beide armen rond haar middel, sloot haar in in mijn greep.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Hij mocht er dan niet erg aardig uitzien, en kwam misschien bedreigend over dankzij zijn grootte en breedte, maar juist die laatste twee dingen waren het. Zorgden voor het warme, veilige gevoel in zijn armen, terwijl ze schuil hing achter zijn brede borstkas.
    Waar zijn handen hadden gezeten, zat nog steeds kippenvel. Zijn aanrakingen waren geweldig, maar er waren grenzen. Er zou heel wat voor nodig moeten zijn moest ze willen dat Vedran haar zou ontmaagden.

    Reina Suela
    Even bleef ze staan, in de veronderstelling dat het maar een vreemde jongen was. Toen besefte ze zich iets: hij was normaal. Hij was vrolijk, enthousiast. Zij was degene die bang bij de zee bleef staan.
    Geen woord kwam over haar lippen toen ze voorzichtig achter hem aanliep.
    De koude lucht was fris, leek schoner dan de lucht op Melania. Maar daar liep ze niet letterlijk te rillen van de kou.

    [ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 22:02 ]


    -

    Michael Ren
    'Je hoeft niet nerveus te zijn, de mensen zijn best aardig,' zeg ik glimlachend terwijl we het strand af lopen. ik kijk haar schuin aan en merkt dat ze rilt. Misschien was ze neit gewend aan deze vrieskou.
    'We kunnen je wat warmere kleding aanbieden?' stel ik daarna voor.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Reina Suela
    Voorzichtig schudde ze haar hoofd, even leek het alsof er een vaag glimlachje op haar gezicht verscheen.
    Meerdere inwoners van het dorp waren nog wakker, sommigen keken schaamteloos naar haar, anderen vanachter een gordijn, maar de meerderheid interesseerde het niet. Dat was tenminste iets. Desintresse, mooi.


    -

    Vedran
    Het was weer begonnen met sneeuwen, maar de vlokken smolten vrijwel meteen op mijn warme huid en ik besteedde er geen aandacht aan.
    Ik trok Leyla dichter tegen me aan om haar warm te houden met mijn eigen lichaamswarmte.
    Ik dacht dat ik nu ineens veel vaker in het bos zou komen en dat niet alleen om te gaan jagen. Nee, nu voor Leyla.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Michael ren
    Was dat een glimlach? Of iets wat er op leek. Glimlachend leidde ik Reina het dorp door, en wees belangrijke dingen aan. de winkels, de cafe's, zulke dingen.
    'Je bent best stil, weet je,' zei ik na een tijdje.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    Uiteindelijk verbrak ze de kus, haar vingertoppen streken over zijn borst en een lichte zucht ontsnapte.
    'We zullen zeker niet veel verder komen dat het bos?' raadde ze. Niet dat ze niet van het bos hield, maar een huis vond ze zo nu en dan ook wel handig. En daarbij leek het haar prettig om eens in een echt huis te zijn, in plaats van het bouwvalletje waar zij in woonde.

    Reina Suela
    Zonder haar lichte ogen van de lantaarnpaals af te halen, knikte ze even. Na een tijdje keek ze langzaam om, beet op haar onderlip.
    Soms denk ik wel eens dat je een dochter bent van Hades en Aphrodite. De dochter van de dood, van de liefde.
    Nogmaals ging haar blik naar de lantaarnpaal, waarna ze behoedzaam een stap achteruit zette. Was ze maar nooit naar dit eiland gekomen.


    -

    [dat vind ik een awesome vergelijking. o.o 8loves Greek myths*]

    Michael Ren
    Bezorgd liep ik naar haar toe en legde mijn hand op haar schouder.
    'Reina, wat is er mis?'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    "Wel, ik heb een huis. Maar als je gezien wordt, hebben we een probleem." ging ik daarop in. En daarbij, zou ze dat willen, met mij in één huis? Misschien dacht ze dan wel meteen de verkeerde dingen van me of durfde ze het niet, met mij opgesloten tussen vier muren. Ze was zeker niet de eerste dan.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    (wbw)

    Leyla Manta
    'Dan zorgen we er toch gewoon voor dat we niet gezien worden?' Het leek zo simpel, en als ze het zo zei klonk het ook simpel.
    Met een zucht leunde ze tegen de boom, bracht een hand naar haar rug om de losgeraakte stukjes schors van haar shirt te trekken. Daarna liet ze die op de zachte sneeuw vallen, keek weer naar hem op.

    Reina Suela
    Als in een flits trok ze zichzelf weg, nam een ruime paar meter afstand en keek hem met nauwlettende ogen aan.
    Als je denkt dat je ooit aan me kunt ontsnappen, heb je het mis.
    Hij had gelijk. Natuurlijk had hij gelijk, het was nooit anders geweest. Met haar hand zocht ze steun bij de lantaarnpaal, weigerend Michael met haar blik los te laten.


    -

    Michael Ren
    'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,' zei ik met een lachje. Nu pas drong eht tot me door dat ze misschien liever niet aangeraakt werd, maar ik kon er weinig aan doen, zo was ik gewoon. okay, op letten dus.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    "Ik val op. Jij valt op," zei ik doelend op haar blonde haren en knappe verschijning. "En mijn huis valt op."
    Dus er was geen enkele mogelijkheid dat we zomaar even ongezien naar binnen konden sluipen. Sterker nog; dat gaf nog meer foute ideeën.
    Ik moest mijn kin op mijn borst leggen om naar te kunnen kijken op de grond. Nu was ze nog veel kleiner en zag ze er spontaan jonger uit, waardoor ik weer even herinnerd werd aan de ernst van deze situatie.
    Maar het bleef leuk. Ik zou niet degene zijn die er een einde aan maakte.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Reina Suela
    De stem stierf uiteindelijk weer weg, zoals hij altijd deed. En net zoals hij altijd weer terug kwam, zonder waarschuwing. Maar ze wist dat hij er altijd was.
    Langzaam liet ze haar hand zakken, rechtte haar rug weer wat en sloeg haar blik even naar. De sneeuw glinsterde in het nagemaakte licht van de lantaarnpaal.


    -

    Leyla Manta
    Bedenkelijk volgde ze met haar ogen haar vinger, die rustig over zijn borst dwaalde. Pas daarna keek ze weer omhoog.
    'Ik kan ongemerkt naar binnen komen,' herinnerde ze zich. Hoe erg viel een zwarte kat nou op in de duisternis?


    -