• Ik moest net toch zo hard huilen om het verhaal; Let me tell you why I would die for you - Stylinson " van Drift.

    Dus...
    Welk verhaal op Q liet jou huilen?


    OTP: won't stop 'till we surrender...

    Continue schreef:
    Ik moest net toch zo hard huilen om het verhaal; Let me tell you why I would die for you - Stylinson " van Drift.

    Dus...
    Welk verhaal op Q liet jou huilen?


    Same


    Ivar Oosterloo.

    Ik huil vaak genoeg bij verhalen, maar eigenlijk nooit op Quizlet. Lezen op internet heeft iets wat het om de één of andere reden 'onpersoonlijker' maakt. /vaag


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Deze van Assassin. Niet alleen omdat het over mij gaat maar ook gewoon omdat het zo erg raakt.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Uh geen idee (bloos)


    -

    Bij nog geen enkel verhaal.


    Ex astris, sciencia

    Nastalgia schreef:
    Haar naam is Agape en ik heb bij bijna elk verhaal moeten huilen. Het slechte kind.

    Zeeeeggg. (nerd)

    Defensive schreef:
    Het einde van het verhaal 'It takes a big façade to hide these cracks'. Echt een mooi verhaal...
    Maar ook bij het einde van mijn eigen verhaal :x

    Oh pardon :x

    Eum ik bij In Passing van Amaranthine
    En bij Even if saving you sends me to heaven van Nastalgia ook wel/of bijna.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 11:36 ]

    Agape schreef:

    Eum ik bij In Passing van Amaranthine
    En bij Even if saving you sends me to heaven van Nastalgia ook wel/of bijna.


    En idd, bij Amaranthine ook enkele keren :Y)
    Dafuq? Bij Even If Saving... Srsly? Dat was zo slecht afgeraffeld :'D


    Olive

    Roux schreef:
    Eh, geen...
    Ik ben een koele kikker, haha. ^^


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Nastalgia schreef:
    (...)

    En idd, bij Amaranthine ook enkele keren :Y)
    Dafuq? Bij Even If Saving... Srsly? Dat was zo slecht afgeraffeld :'D

    Nooot, het blijft mooi.

    Er is één verhaal waarbij ik me herinner dat ik echt moest huilen, maar hoe heette het ook al weer? :c Zielen die overgaan, denk ik.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    iPotter schreef:
    Er is één verhaal waarbij ik me herinner dat ik echt moest huilen, maar hoe heette het ook al weer? :c Zielen die overgaan, denk ik.

    Ik denk dat je bedoelt: Zielen die we met ons meedragen, of de engelse versie: Ghosts we carry home. Dat is ook het enige verhaal waarbij ik heb moeten huilen, en die ik ook twee keer heb gelezen.


    Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

    Geen (cat)


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Atropos schreef:
    (...)
    Ik denk dat je bedoelt: Zielen die we met ons meedragen, of de engelse versie: Ghosts we carry home. Dat is ook het enige verhaal waarbij ik heb moeten huilen, en die ik ook twee keer heb gelezen.

    Oh ja, ik wist dat het iets met zielen was. :') Ik heb hem ook twee keer gelezen, best slecht dat ik me de tittel niet meer herinnerde.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Geen voor zo ver ik me kan herinneren, hoewel ik wel eens een verhaal heb geschreven waarbij veel mensen beweerden dat ze tranen in hun ogen hadden. :Y)


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Iets van Seven Steps To Heaven -Cesc Fabregas.


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.