• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Amycus)
    Abigail (Endure)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 14:44 ]


    -

    Vedran
    "Je bent een sneeuwpanter." Triomfantelijk nam ik nog een hijs, draaide mijn gezicht even van haar weg om mijn rook niet haar richting uit te blazen, maar liet mijn ogen geen moment van de hare los.
    Een sneeuwpanter dus. Ja, die waren elegant, mysterieus, zeldzaam. Ze leek me erg echt het type voor. En ze werd met de minuut interessanter, vooral omdat ze totaal niet weg leek te deinzen voor mij, als Sanguis, die niet alleen hield van intimideren maar ook nog eens leefde van dierenbloed.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    [Even abo, (:]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rizardo Elliot
    Ik zuchte, staarde naar de eindeloze sneeuwval. fijn hoor, eeuwige winter. Maar de eeuwigheid zou nu wel mogen stoppen. Ik voel haar felle blik over me glijden maar kijk haar niet aan. Ze was neit super aardig. Maar ze was de enige persoon die niet met vreemde blikken van me wegliep.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    'Inderdaad,' bevestigde ze na een paar seconden stilte. Even beet ze op haar onderlip. Haar lange, goudblonde lokken werden al snel bewoond door vele sneeuwvlokken toen die naar beneden vielen, onwillekeurig liet ze haar blik naar de hemel glijden.


    -

    Zahira Briiori
    Toen haar vleugels niet leken te helpen, liet ze die zakken. Met een zucht liet ze haar hoofd tegen de boomstam steunen, sloot haar ogen even.


    -

    @Lizz/Laura
    Zal ik de inhoud van de beginpost even sturen naar jullie? Ik ben er vanavond niet, en als het nodig is lijkt het me wel handig :'D


    -

    Rizardo Elliot
    Na een tijdje werd de stilte gewoon raar, vreemd.
    'Waarom heb ik je nog nooit eerder opgemerkt?'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    [Dat zou lief zijn ^^]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    "Het past bij je." zei ik, mijn gedachten hardop sprekend.
    Het begon opnieuw te sneeuwen, verse vlokken daalden neer in mijn haren, op mijn kleding, overal.
    Ik zuchtte even en rookte mijn sigaret snel op.
    "Tijd om te jagen." zei ik met mijn blik op de hemel.
    Als het sneeuwde was het het leukst om te jagen. De dieren zagen je niet aankomen door de dikke vlokken en zo kon je ze verrassen. Daarbij schrokken sommigen zich gewoon letterlijk dood. Dat was makkelijk voedsel.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ja, dat is wel handig inderdaad (: Stuur maar door, Jip :'D


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik heb bijna alles gemist dus mijn stukje kan falen.

    ADELEIDE

    Ik liep door het bos terwijl Ik voor me uit staarde. Ik rilde toen Ik de koude sneeuw voelde en Ik sloeg mijn armen over elkaar - ik haatte de sneeuw en ik hoopte vurig dat er snel een einde aan zou komen. Mompelend in mezelf liep ik verder en ik streek rustig met mijn hand de witte sneeuw van mijn witte bondjas die ik droeg anders zou ik veranderen in een ijslolly.

    HurtedHeart, had je mijn laatste post nog gezien of moet ik hem even overnieuw plaatsen?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Iris
    De sneeuw leek steeds dunner te worden. Ik liep nu de berg af.Ik liep naar het hoekje van de eiland. Nu was de sneeuw zo dun dat ik de groene kleur van het gras kon zien.Uiteindelijk was ik op een veld zonder sneeuw.De strand had gewoon zand en het gras was gewoon gras.Het was fijn om dat weer te zien, geen sneeuw.Mijn mondhoeken krulden pas echt goed op toen ik een madeliefje zag .Het kleine witte bloempje.Ik deed mijn handschoenen uit en het was niet eens koud.
    Waarom zou hier geen eeuwige winter zijn?


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Felicia
    Ik glimlachte dit was een leuke uitdaging. Ik zag dit als een spel en al snel had ik haar weer ingehaald. Ik vond dit gezellig. Glimlachend keek ik haar aan. Aan haar huid te zien had ze het koud ze had kippevel en haar huid was bijna wit blauw. 'Zal ik je anders naar de koningin brengen? Dan kan ze die spreuk ook over jou uitspreken die gunst zal ze me geven want ik ben haar rechterhand.' Zei ik nog steeds vrolijk.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Raveny
    Rustig liep ik door het bos. Mijn vier poten maakten amper geluid op de zachte sneeuw. Ik hield wel van de winter, als ik tenminste een vacht of veren had om me warm te houden. De kou was vandaag echter in mijn botten getrokken, dus was ik op weg naar mijn huisje. Toen zag ik echter een meisje en bleef stokstijf staan. Het meisje wist wel dat ze niets te vrezen zou hebben, maar de lynx in haar was op haar hoede.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.