Een goede vriendin van mij werd geslagen door haar vader, en ze zat eerst bij mij op school, maar haar vader sloeg haar en haar moeder, en haar broer, en toen zijn ze gevlucht, nu zit ze op een andere school. En dat raakt me, want dat gun je niemand. En ze was echt een goede vriendin, ze kwam voor iedereen op, en daarom had ze het op onze school al best moeilijk, op bruggers kamp, waren er hele irritante jongens en ... Nou, omdat zij voor iedereen op komt, deden ze echt hele gemene dingen en echt niet als grapje, en ze is echt zo'n heel stoer meisje, maar een keer moest ze op school huilen en toen zei ze "Mijn vader belt me altijd, en zegt dat het hem spijt en dat we terug moeten komen. Maar ik haat hem, dus ik schreeuw dan naar hem en zeg dat hij ons met rust moet laten. Maar hij hangt nooit op. En dan moet ik ophangen, maar het is mijn vader! En elke avond belt hij en dan kan 's avonds niet meer stoppen met huilen..."