Ik wil wel, maar toch ook niet.
Ik wil praten, maar kan het niet. Ik wil het verwerken in een hoofdstuk, maar toch ook niet. Ik wil mijn gedachtes sorteren, maar het lukt niet. Ik wil stoppen met huilen en depressieve muziek luisteren, maar eigenlijk niet.
Ik wil gehoort worden, maar ook zwijgen. Ik wil de deken om me heen slaan, maar ik wil het ook koud hebben.
Herkent iemand zich hier in?
Let it come and let it be
