Serieus, ik ben echt chagrijnig.
Een jongen van mijn Taekwondo is boos op me wegens een groepsgesprek met allemaal mensen die ons bij elkaar vonden passen. En ergens zei hij dat hij zijn klasgenoot emo vond, maar ik ken haar dus ik zeg zo van: ''Ja, als zij emo is dan ben ik het ook.'' Dus hij zo: ''Oké, dan ben jij het ook.''
En toen was ik gewoon heel sarcastisch van:
''Leuk he Moegi? Met een emo in de auto zitten? 8D''
''Moegi heeft vandaag een emo naar huis gebracht.''
'' Helaas zat hij aan de verkeerde kant, dus de emo kon hem amper verstaan.''
''Maarja, dat deed de emo haarzelf aan.''
''Nee, ik vertelde mijn levensverhaal als DE EMO. ;o''
''Wat is Moegi lief voor emo's hea?''
En een keer zei hij ook over mij: ''wat, alsof ik een emo wilt aanraken?'' In het gesprek. En nu is hij boos om mij vanwege mijn sarcastische opmerkingen...
Dus vandaag stond ik tegenover 'm en heeft hij me flink op mijn luchtpijp geraakt, alweer. Dit keer haal ik dan nog wel adem maar elke beweging die ik maar doet pijn, praten en lachen ook.
En hij is niet eens boos op de andere waardoor het allemaal gebeurde, dus ik ben het echt beu.
Respect als je dit leest.
''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''