Ja, ook is ga even zeiken.
Maar ik word dus gek van een vriendin van mij. Elke keer als we een gesprek hebben gaat het over haar en alleen over haar. Ik kom er amper tussen.
Zoals net, ze belde me om uitleg te vragen op een smsje van een vriendin. Het was een niet al te duidelijk smsje en ik heb die vriendin er al over gesproken dus legden het haar uit. Alles heel mooi maar toen dat uit opgehelderd was ging het weer over haar. Over haar moeilijkheden en problemen. En als ik dan wat wou zeggen, praatte ze er of doorheen of overheen. En als ze dan al antwoord gaf was het één zin en ging het daarna weer over haar.
Zo is het nu altijd. En als ik dan wat zeg heb ik het gedaan. Alsof ze altijd het slechte van me wilt zien.
Ik zou ook wel eens over mijn problemen willen praten, maar zo lukt me dat natuurlijk niet. Het moet altijd vrolijk zijn(dit is trouwens ook wel een beetje met mijn andere vrienden alleen lang niet zo erg) of over haar gaan.
Ja, ik weet dat ik haar hier eigenlijk over aan zou moeten spreken, ik zou alleen niet weten hoe door dat altijd vrolijk moeten zijn of dat ze er overheen praat. En ik ben bang dat ik dan weer gezeik krijg. Een tijd geleden heb ik er wat van gezegd, o.a. over dit. En toen had ik het gedaan en kreeg ik allemaal gezeik over me heen. Wat ik niet wilt want zij hoort bij de vrienden groep waar ik ook bij hoor en verder heb ik eigenlijk geen vrienden. En ik wil niet weer gedoe in die groep. En breken met haar gaat dus ook niet.
Binnen kort gaan we ook uit en ik heb daar eigenlijk helemaal geen zin in. Maar ja, ik durf dus weer nies te zeggen.
Arg, wat haat ik mezelf soms. Ik weet echt niet wat ik moet doen, na ja ik weet het wel maar durf het niet.
Zo dat is er uit.
Kan iemand me hier misschien mee helpen?
Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall
