We moesten een kwartier lang rondjes rennen en steeds een stapje versnellen. En nou, ik heb gewoon niet zo'n goede conditie als de rest maar ik heb dat kwartier gewoon de hele tijd gerend. En toen waren we klaar, kwam hij naast me lopen en ik was gewoon kapot. Zegt hij; 'Kon je het wel aan, of was het te zwaar?' Dus ik zeg zo; 'Nou ik vond het wel zwaar ja.' Begint hij me keihard uit te lachen, waar iedereen bij was, omdat ik het zwaar had. En nou ja hij heeft al vaker van zulke acties gemaakt over het feit dat ik langzamer ben dan de rest, dus dit was de druppel..
En later gaf ik aan dat ik meer oefeningen wou qua keepen, want dat had hij beloofd en dat heeft hij dus niet gedaan. Ze moesten in de hoekjes schieten, en hij zei zelf; ja dan kan de keeper er toch niet bij. Dus ik stond daar in het doel een beetje koud te worden en ik kon niet bij de ballen. Dus ik zei; dan kan ik net zo goed mee doen met de opdracht. Zegt hij; 'Nou weet je wat, dan ga jij maar het veld in we laten Daisy voortaan wel keepen.' Oftewel; ik ben wss mijn plek in het doel ook al kwijt.
No man is just a soldier. Every soldier is a hero.