• Wat er allemaal om me heen gebeurt. Ik blijf altijd koelbloedig, niets raakt me, niets interesseerd me. Het is een soort overheersende attitude die ik maar niet weet te verjagen. Hoe slecht mijn punten ook zijn, ik kan geen motivatie vinden om te leren. Als ik luister naar de mogelijke gevolgen, die mij gelukkig voorbij zijn gegaan, van mijn achterlijke acties, het doet me werklijk niets. Ik hoor dat een goede kennis van me zichzelf vastklemt aan ik weet niet wat voor pillen en andere soorten drugs, het gaat gewoon langs me voorbij.
          Iedere poging om mij(zelf) te shockeren lijkt te mislukken, en ik kan er niet tegen. Ik kan niet tegen die ongevoeligheid van mezelf, het maakt me gewoonweg gek.

    Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan, het gebrek aan, emoties zou ik bijna zeggen, maakt dat ik nergens motivatie voor heb, continu in twijfeling zit over welke keuze ik zal maken. Kan iemand me helpen hier mee om te gaan, de oorzaak te achterhalen, of nog beter, er vanaf te komen? Ik heb echt e neigingen mezelf een klap voor mijn kop te geven, maar ik weet dat ik er niets mee op schiet.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2011 - 16:14 ]


    Let it come and let it be

    Uiteindelijk ben je nog niet zo gevoelloos want je bent toch wanhopig om je eigen gedrag :Y)

    Maar ik heb geen idee, zelf heb ik dat gedrag nu ook, maar momenteel zie ik dat als iets positiefs. Tips heb ik dus niet, sorry.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Koop een dagboek en schrijf daar in op wat volgens jou de oorzaken kunnen zijn, en wees helemaal eerlijk. Dan zie je misschien in waarom het je allemaal niet boeit?


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Ik heb precies hetzelfde. Bij mij helpt het soms om gewoon dingen te doen, verstand op nul en gewoon huiswerk te maken of iets anders wat ik liever niet doe zoals mijn kamer stofzuigen


    Physics is awesome

    Oppugno schreef:
    Koop een dagboek en schrijf daar in op wat volgens jou de oorzaken kunnen zijn, en wees helemaal eerlijk. Dan zie je misschien in waarom het je allemaal niet boeit?

    Al verschillende keren geprobeert, maar uiteindelijk is mijn poging gewoon een verspilling van papier.


    Let it come and let it be

    Penelopy schreef:
    Uiteindelijk ben je nog niet zo gevoelloos want je bent toch wanhopig om je eigen gedrag :Y)

    Maar ik heb geen idee, zelf heb ik dat gedrag nu ook, maar momenteel zie ik dat als iets positiefs. Tips heb ik dus niet, sorry.

    Nu is voor mij wel weg te laten, volgens mij ben ik altijd al van staal geweest. In mijn 12 jaar en 364 dagen op deze aardboden, kan ik me niet echt iets herinneren waarvan ik echt schrok, of wat me écht overstuur maakte, buiten die algemene 'ik-ben-ongesteld-bijwerkingen'. :'D


    Let it come and let it be

    Countenance schreef:
    (...)
    Al verschillende keren geprobeert, maar uiteindelijk is mijn poging gewoon een verspilling van papier.

    Hm... Zeg anders heel vaak tegen jezelf dat jij er best mag zijn, ook al vind je alles stom en saai en boeit het je allemaal niks. Misschien wil je je nergens voor interesseren, maar weet je het zelf niet?Ik stop wel met mijn psychologische gebabbel, sorry x)


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Countenance schreef:
    (...)
    Nu is voor mij wel weg te laten, volgens mij ben ik altijd al van staal geweest. In mijn 12 jaar en 364 dagen op deze aardboden, kan ik me niet echt iets herinneren waarvan ik echt schrok, of wat me écht overstuur maakte, buiten die algemene 'ik-ben-ongesteld-bijwerkingen'. :'D

    Je bent dus bijna dertien? Geef het dan wat tijd. Je moet jezelf wel de tijd gunnen om aan jezelf te wennen. Het is een achtbaan en je begint pas net. Er zijn vrij weinig achtbanen die beginnen met een looping.
    Geef het tijd, doe je best, en wacht af. Dat is alles wat je kunt doen.


    I can't even think straight.

    Anhysbys schreef:
    (...)
    Je bent dus bijna dertien? Geef het dan wat tijd. Je moet jezelf wel de tijd gunnen om aan jezelf te wennen. Het is een achtbaan en je begint pas net. Er zijn vrij weinig achtbanen die beginnen met een looping.
    Geef het tijd, doe je best, en wacht af. Dat is alles wat je kunt doen.

    Van mij mag dit eindeloze ritje inmiddels wel eindigen, ik heb er genoeg van gehad, van heel die achtbaan, zónder emoties.


    Let it come and let it be

    Dan denk ik dat je gewoon eens goed tegen de grond moet gaan, vooral op het gebied van school. Ik heb vorig jaar door een ongelofelijk stomme actie m'n propedeuse misgelopen en doe nu ook zeker meer m'n best om alles dit jaar gewoon te halen, zoals 't hoort.


    No growth of the heart is ever a waste

    Welkom, ik heb dat ook.
    Echt zo van, nou ja, als ik blijf zitten, dan blijf ik toch zitten?


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Dat heb ik ook :'D

    Can't help you with that ;(

    Komt bekend voor.
    Heb je ook het gevoel dat je niet volledig in het leven staat? Alsof je leven zich in een film afspeelt ofzo, om het zo te zeggen? :Y)
    Want dan zou het kunnen dat disasiosatief bent.
    En ja, ik weet dat het fout is geschreven, maar ik weet niet hoe het anders moet, en ik ben te lui om te googlen.


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Kijk eens in mijn topic over die nieuwe drug: krokodil - srsly als je dan niet gechockeerd bent...
    Okee- nu serieus: Neen, ik weet niet wat te doen... Ik heb vaak het gevoel dat ik het té serieus aanpak...


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

    I dunno...


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    Beastcrash schreef:
    Komt bekend voor.
    Heb je ook het gevoel dat je niet volledig in het leven staat? Alsof je leven zich in een film afspeelt ofzo, om het zo te zeggen? :Y)
    Want dan zou het kunnen dat disasiosatief bent.
    En ja, ik weet dat het fout is geschreven, maar ik weet niet hoe het anders moet, en ik ben te lui om te googlen.

    Bedoel je het gevoel dat je niet helemaal in jezelf zit, alsof je een beetje boven de aarde zweeft en gewoon maar toekijkt hoe alles (mis)loopt? Ja,eigenlijk wel.


    Let it come and let it be