2 jaar geleden kreeg mijn beste vriendin een vriendje, ik was heel blij voor haar. de eerste paar maanden deed ze nog gewoon heel normaal tegen me, maar nadat ze 3 maanden met haar vriendje had ging ze met hem naar bed, mij maakte het niets uit maar ze hielt er maar niet over op. mijn beste vriendin is een heel jaloers type en dus iedereen die haar vriendje maar aankijkt is verlieft op hem, dat dacht ze dus ook bij mij. we gingen nog gewoon met elkaar om maar ze begon me steeds meer in de steek te laten voor haar vriendje. op een dag bleef ik bij haar slapen, en ineens bleef haar vriendje ook slapen ik vond dit zelf nogal raar want ik kwam voor haar en niet voor hem. elke keer als haar vriendje er was negeerde ze me een beetje. uiteindelijk vroeg ik dus telkens of ze bij mij wou blijven slapen zodat hij er niet was, als ze ja zei hoorde ik die dag niets van der en kwam ze dus ook niet. ze zei dan dat ze naar haar oma moest terwijl ze eigelijk gewoon bij haar vriendje was. Ik vond dit heel lullig van haar maar liet het gewoon over me heen komen. tot op de dag dat we met z'n alle naar een cafe gingen, 's avonds zou ik bij haar blijven slapen en zoals gewoonlijk haar vriendje ook, die avond heb ik hun het met elkaar horen doen. dit was voor mij de druppel. ik heb nog een paar keer met haar uitgepraat maar toch liet ze me elke keer weer stikken. Nu praat ze bijna niet meer met me maar als ze dat wel doet wilt ze het goedmaken. nu is mijn vraag aan jullie of ik weer verder zou gaan met de vriendschap of dat ik het moet vergeten?
We waren trouwens 9 jaar vrienden en ook in die tijd liet ze me vaak stikken maar dan niet voor een vriendje.
I am the master of my fate, I am the captain of my soul
