...dat ik eindelijk van een jongen was verlost waar ik al twee jaar lang verliefd op was, komt hij opeens met Facebook aanzetten waarvoor hij me uitnodigt.
En ik bekijk de foto's... En shit, alle gevoelens komen als een keiharde klap weer terug naar boven.
Hij ziet er zo waanzinnig knap uit, en ik wou hem zo door het scherm trekken om hem voor altijd bij me te houden.
Ik haat het. Ik haat mijn gevoelens voor hem. Ik haat het, dat ik moet glimlachen als hij lacht. Ik haat het, dat ik hem nog steeds na al die tijd leuk vind.
Ik haat het, dat hij 200 km van me vandaan is, terwijl ik het gewoon het liefste hier had.
Wie beurt me op, nu ik weer in zo'n dip zit?
"Well, well. Look who we've got here!"
Salaryman
