Of een andere titel als iemand een betere weet. ^^
'Callista!' werd er achter mij geschreeuwd. 'Stop, je weet niet wat je doet!'
'Dat weet ik wel, Aku. Maar al te goed,' antwoordde ik, gehaast en geïrriteerd.
'Er staan teveel levens op het spel, wat als de bal-' sprak hij, maar nog voor hij klaar was draaide ik me om en hield hij net op tijd stil. Hoewel hij net niet tegen me aan geknald was, had ik hem wel meteen stil gekregen en had ik zijn volle aandacht.
'Twijfel je aan mijn vaardigheden, Aku?' vroeg ik, zijn naam benadrukkend om zo zijn ogen lichtelijk open te zien sperren.
'Nee, Callista. Alleen twijfelen de oudere neutralen aan de gevolgen die je actie waarschijnlijk teweeg zal brengen. De balans kan zodanig verstoord worden dat het misschien nooit goedkomt, als je dit door zet.' antwoordde hij angstig, maar wel gemeend.
'Wat willen ze er aan doen?' siste ik, mijn gezicht dicht naar het zijne brengend. 'Willen ze dat ik tegen mijn instinct in ga? Ons oerinstinct?' Willen ze dat ik alles wat ze mij geleerd hebben vergeet en negeer?' vroeg ik, killer van binnen dan ooit tevoren.
'Nee! Alleen Alleen lijkt hen dit niet verstandig Niet een neutrale keuze. Ze Ze denken dat je het wilt doen, omdat je niet met hem kunt zijn.'
'Ze hebben hem voorgoed opgesloten in spreuken die niemand anders dan onze oerneutralen kennen. Ook hij brengt een balans, Aku. Iemand zal die moeten beschermen,'
'Wat als ze je vleugels afnemen?' vroeg de jongen, en voor het eerst zag ik angst in zijn ogen weerspiegelen. De angst om te zien hoe de vleugels van zijn zus afgenomen zouden worden en de daarbij behorende verbanning.
'Dan hebben ze zich tegen de waarheid gekeerd,' antwoordde ik, simpel en zelfverzekerd.
'Ze zullen je zien als de nieuwe Antichrist,'
'Misschien. Ik doe alleen datgene waar ik voor geboren ben, zorgen voor balans.'
[ bericht aangepast op 13 sep 2011 - 14:02 ]
Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.
-zwaait naar titel-
