Misschien ken je het verhaal van Aphrodite en Narcissus wel. Ik ga er een story over schrijven. Maar dan in deze tijd en natuurlijk wat aangepaste dingetjes. Willen jullie even zeggen of mijn schrijfstijl tot nu toe goed is? Dit is het begin en alles wat ik tot nu toe heb, en je weet, het begin is nooit super, bij iedereen niet.
De eerste zonnestralen bereikten Kythira. Het eilandje lichtte langzaam op. Verlangend kwamen de eerste mensen naar buiten, en voelden de heerlijke zon op hun gezicht. De dag begon zoals elke andere op het eiland der liefde. In het zuiden van Kythira, in een klein dorpje, kwam de zon ook op. Een jongen van een jaar of 16 zwierf eenzaam over de stranden. Hij streelde zijn donkerbruine haren. Gabriël was zijn naam. Altijd, zelfs vanaf zijn geboorte al, werd hij ‘het kind van Aphrodite’ genoemd. Aphrodite was de godin van de liefde en de schepster van Kythira. Hij, Gabriël dus, werd zo genoemd omdat hij de mooiste ogen, de mooiste haren en het mooiste lichaam had. Hij was de aantrekker van liefde. Maar Gabriël herkende zichzelf er helemaal niet in. Hij moest niks van meiden, niks van de liefde…
Alvast bedankt <3
[ bericht aangepast op 5 sep 2011 - 21:05 ]
Being happy is a choice ~
