Uneventful schreef:Nou bij deze:
(...)
Hij staat er niet bij dus je mag altijd de link geven.
Your voice was the soundtrack of my summer.
Alex sloeg een paar akkoorden op z'n gitaar aan en iedereen zong het nummer mee. De wind waaide hard in mijn gezicht, maar koud had ik het echter niet. Of we nou warm werden gehouden door het kampvuur waar we omheen zaten of door de vele drank die we ophadden wist ik niet. Terwijl ik Alex voor de laatste keer goed bekeek ging ik met mijn blote voeten door het zand heen. Dit was het dan, het einde van de perfecte zomer.
Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.
Uneventful schreef:
(...)
fuck, ik word zo verdrietig van je verhaal. ):
[ bericht aangepast op 21 aug 2011 - 20:54 ]
some relationships are like glass, it's better to leave them broken then by hurting ourselves putting it back togheter.
Painted schreef:
(...)
O, whoeps. Uhm, verdrietig in een goede manier van je-storie-is-zo-goed of verdrietig in een slechte manier van fack-ik-wil-niet-meer-verder-lezen-want-ik-wil-in-bed-liggen-janken?
And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.
Een Fred Weasly verhaal?
De Wemels en de Brighters wonen vlak naast elkaar, hun huizen zijn slechts gescheiden door een smal bos. Toch hebben ze nooit contact met elkaar, dit door het grote verschil tussen deze twee tovenaarsfamilies. De ouders haatten elkaar en hebben het hun kinderen verboden contact te hebben met het andere gezin. Maar hoe kun je een kind verbieden kennis te maken met een speelkameraadje dat zo dicht bij wonen? Alexandra Brighter- ook wel Alexi genoemd- en haar nichtje, June, worden in het geheim bevriend met de tweeling van de familie Wemel: Fred en George. Maar wat als ze alle vier naar Zweinstein gaan? Haar ouders verwachten dat ze in Zwaderich terecht zal komen, maar dat zou betekenen dat ze nooit contact op zou mogen nemen met haar twee beste vrienden. Is er een keuze mogelijk?
Leuke schrijfstijl weet ik natuurlijk niet, maar de rest voldoet wel, denk ik.
[ bericht aangepast op 21 aug 2011 - 20:57 ]
Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.
Aimely schreef:
Lees je ook Fantasy/Horror? (:
And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.
Uneventful schreef:
(...)
Lol hihi. Ik heb geen gevoelens? Dus je moet je vereerd voelen.
some relationships are like glass, it's better to leave them broken then by hurting ourselves putting it back togheter.
Painted schreef:
(...)
Goed dan, (: Bedankt igd voor het proberen!
And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.
Uneventful schreef:
(...)
Ik lees zo verder, nu ga ik eten.
some relationships are like glass, it's better to leave them broken then by hurting ourselves putting it back togheter.
Uneventful schreef:
(...)
Horror? DO YOU EVEN HAVE TO ASK ME THAT? Ofcourse.
Beauty begins the moment you decide to be yourself. - Coco Chanel
Liz Harrods is de wanhoop nabij als haar beste vriendin Luna op een dag plotseling verdwijnt. Zeven maanden lang leeft ze in onzekerheid, tot er op een woensdagavond ineens twee agenten voor de deur staan en haar nachtmerrie werkelijkheid wordt. Luna is gevonden en ze is niet meer in leven. Ook brengt de politie een doos mee met oude spulletjes van Luna.
De dagen daarna zijn onwerkelijk. Liz gaat ten onder aan het verdriet om haar vriendin en ziet de zin van het leven niet meer. Tot ze de oude spulletjes van Luna doorzoekt en erachter komt dat de verdwijning van haar vriendin heel anders in elkaar steekt dan ze dacht.
[ bericht aangepast op 21 aug 2011 - 23:41 ]
I was an angel living in the garden of evil
[ bericht aangepast op 22 aug 2011 - 3:23 ]
