Mijn vriendje dus. Hij zit de laatste tijd niet zo lekker in zijn vel, en dan begrijp ik dat hij wat lichtgeraakt is, maar serieus? Get yourself together dude. Hij was net met iets bezig en ik vroeg of het lukte, hij antwoordde niet, ik vroeg opnieuw of het lukte, hij antwoorde weer niet, toen zei ik: ‘‘Nou oké dan niet’’ ‘‘Ja schat ik ben effe bezig, argh’’ Op zo'n snebbetige toon. Toen zei ik dat hij me dan alsnog niet hoefde te negeren. Toen werd die boos en liep die weg, net voordat hij wegging klopte hij me op mijn rug en zei ik dat hij met zijn poten van me af moest blijven (wat eigenlijk wel onterecht was, maar alsnog) en toen liep die dus wel boos weg.
We zijn nu bij zijn oma en ik heb geen zin om een scène te bouwen dus wat moet ik doen? Ik ben niet van plan om wéér mijn excuses te gaan aanbieden en als een hondje achter hem aan te lopen, dat heb ik al vaak genoeg gedaan.
Rainbows on my staircase ~