als zijn ogen de enige zijn die je wil zien, zijn armen de enige dat je wil voelen, zijn stem het enigste is dat je wil horen, en dat je 'ja' zou zeggen als hij op een knie zou gaan zitten en je vraagt een ijsje met je te gaan eten. Als je voor hem door 100 moshpits zou stuiken, of gewoon 50 km te voet of met de fiets gaan, gewoon om hem te zien. Als je hem wil laten binnenkijken in je miserabele leven, en je het gevoel geeft je te begrijpen.. Als hij je meeneemt in een sprookje, zo geweldig, dat je elke dag vreest wakker te worden, omdat je niet gelooft in sprookjes, maar je dan toch hoopt geen op een 'happily ever after'. Als het echt píjn doet in je borstkas als je hem mist.
dan hou je van iemand.
Maybe we should doubt our fears instead our dreams.