My silence says more than my words
Sara was een doodnormaal meisje, haalde goede punten, praatte graag met vriendinnen, het hele pakket.
Tot de dag die haar wereld op zijn kop zette. Een dom auto-ongeluk, 2 doden. Doodnormale mensen, liefhebbende ouders. Haar ouders.
Nu ze alleen voor de verzorging van haar 2 jarig zusje staat praat ze nog maar amper met iemand. Ze worden naar een weeshuis gestuurd, en als een koppel besluit haar zusje te adopteren en de enige connectie die ze nog heeft met haar ouders te verbreken, maakt ze een besluit, ze wilt niet meer praten.
All that crap you hear on TV about communication and expressing feelings is a lie. No one really cares what you have to say. I wonder how long it would take for anyone to notice if I just stopped talking.
trailer.
Soundtrack.
Wat denken jullie?
[ bericht aangepast op 24 juni 2011 - 11:04 ]
If you keep looking for that happy ending, you are never gonna get it right