Ik heb gewoon echt geen zin meer. Geen zin meer in hoe ik mij voel. In hoe ik nu ben en hoe ik nu doe. Het is gewoon zo fucking kut. Even een snelle uitleg:
Sinds 2/3 weken ben ik compleet gevoel en emotieloos. Betekent dus dat ik niks voel en nergens iets van aan kan trekken. Ik kan wel sorry zeggen of een ik hou van je zeggen, maar er ligt geen gevoel in. Ik voel niks als ik het zeg, hoe graag ik het ook wil. Ook als iemand mij knuffelt, een kus geeft of wat dan ook. Ik voel het niet, het raakt me niet. Wat mensen ook tegen me zeggen, ik besteed er toch geen aandacht aan. Het doet me niks, dus boeit het me niet. Ik wil ook heel graag mensen geloven maar ik kan het niet.
Af en toe neemt een emotie volledige controle over me, zoals vanochtend. Ik was zo kwaad, zo woedend, zo laaiend. Zonder ook maar een reden te hebben. Toen heb ik echt zulke agresieve muziek geluistert, maar dat hielp niet. Ik heb ook een gedicht gemaakt (Fucking Rage). Maar dat hielp ook niet... Dus toen ging ik maar tegen de muur rammen met mijn vuisten, met als gevolg dat ik daar nu nog steeds pijn van heb. Maar het hielp en ik ben een deel van mijn woede kwijt. Ik heb me weer kunnen kalmeren en het gaat nu redelijk goed met me.
Maar ik ben dit gewoon zat, ik wil gewoon weer alles kunnen voelen. Ik wil weer echt kunnen liefhebben. Dingen echt voelen en niet doen alsof. Ik ben het gewoon zat... Ik heb er geen zin meer in...
Zo dat was het weer eens, sorry dat ik jullie tijd verspil
[ bericht aangepast op 20 juni 2011 - 20:31 ]
I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.