• Mijn ouders weten niet dat ik zoveel dicht en schrijf. Ze weten ook niet dat ik veel actief ben op Quizlet
    Ik heb mijn moeder wel eens een gedichtj en stukje verhaal laten lezen
    Toen zei ze iets van "Dat zet je toch niet op internet he? Je zet jezelf toch niet zo voor lul" dat vind ik niet leuk, want ik dicht en schrijf heel graag. Mijn vader zegt dan "Ja, ik zou het niet op internet zetten hoor, zo goed is het nou ook weer niet" en dat doet pijn
    Als we het hebben over wat ik later wil worden zeg ik altijd gewoon kinderarts, maar ik zou ook heel graag iets met het schrijven en dichten willen doen. Ik vind het jammer dat mijn ouders mij er niet in steunen en er zo lullig over doen. Dat is niet echt motiverend


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Oh, dat is best wel grof van je ouders. Zoiets zeg je niet, en al helemaal niet tegen je eigen kind als dat het leuk vindt om te schrijven. :/

    Mijn ouders weten wel dat ik schrijf. Mijn allereerste langere verhaal was namelijk een opdracht voor school, en ik vind dat nu echt enorm slecht geschreven, maar zij zeiden dat ze het wel goed vonden, haha. En ik lees al mijn verhalen voor aan mijn zusje - ze is te lui om het zelf te lezen, en eigenlijk is het wel gezellig ^^ - en zij vraagt wel eens of ik al verder heb geschreven tijdens het eten bijvoorbeeld, dus ze weten wel dat ik nog steeds bezig ben. Maar ik heb ze nog nooit iets van mijn nieuwere werk laten lezen, eigenlijk. (:


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Het is niet leuk dat ze zo reageren. Maar Quizlet is sowieso een site voor inspiratie ;) Dus, hier kun je alles kwijt of je nou voor "lul" staat of niet :P


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Asleep schreef:
    Mijn ouders weten zoveel niet. (cat)
    Inderdaad wel lullig dat je ouders zo reageren, ze zouden je moeten steunen en helpen i.p.v afbreken.

    Wat een kutopmerking! Mijn ouders steunen mij...mijn moeder schrok alleen toen ik een zelfmoordstand-alone liet lezen...


    Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

    Mijn ouders weten het ook niet. En ik zou mijn verhalen nooit aan hen laten lezen, omdat ik weet dat zij mijn schrijfstijl slecht gaan vinden. Maar ik schrijf nu eenmaal anders dan zij graag hebben.
    Je moet niet op je ouders letten, jij schrijft zoals je wil. En als jij iets met schrijven/dichten wil doen, moet je het gewoon doen.


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California