Wanneer je een verhaal leest, dat aan alle kanten zo ontzettend mooi is dat alles om je heen totaal verdwijnt? Het is net alsof je in het verhaal geslokt zit, alsof je alles zelf meemaakt. Je voelt het geluk of misschien de pijn van de hoofdpersoon.
Je moet dan gewoon verder lezen, maar dan schijnt dat er nog geen vervolg is.
Hebben jullie dat ook wel eens?
Ik ben gemeen xoxo