Profielwerkstuk Nienke Mathlener - Uitkomsten

Sanguinisch (6 x uitgekomen)

Mensen die sanguinisch zijn worden geacht vurige, energieke mensen te zijn. In vroegere tijden werd van hen verondersteld dat ze een overheersende hoeveelheid bloed (sanguis) hadden. Deze humorestheorie werd ontwikkeld door Hippocrates, en door Galenus verder uitgewerkt, en bleef heel gezaghebbend tijdens de middeleeuwen en lang daarna.

Iemand die sanguinisch is wordt, behalve met bloed, geassocieerd met de lente (nat en warm), en met het element lucht. Een sanguinische persoonlijkheid is in het algemeen optimistisch, vrolijk, vol zelfvertrouwen en populair. Hij of zij kan dromerig zijn en weinig praktisch en impulsief reageren. De persoon beschikt vaak over veel energie, maar heeft moeite die ergens op te richten. De verschijnselen gaan soms in de richting van de manische fase van iemand met een bipolaire stoornis.

Flegmatisch (7 x uitgekomen)

Mensen die flegmatiek zijn worden geacht rustige, kalm reagerende mensen te zijn. In de Griekse oudheid werd van hen verondersteld dat ze te veel slijm, een van de vier lichaamssappen, hadden. Deze humorestheorie werd ontwikkeld door Hippocrates, en door Galenus verder uitgewerkt, en bleef heel gezaghebbend tijdens de middeleeuwen en lang daarna.
Zo is bijvoorbeeld de kubus van Heymans daarop geïnspireerd.

Aanhangers van Rudolf Steiner en de antroposofie gebruiken de vier temperamenten nog vandaag de dag.

Een flegmatische persoon is rustig en weinig emotioneel. Behalve met slijm is er een associatie met de winter (nat en koud) en met het element water. Hoewel flegmatici tevreden en aardige mensen zijn kan hun verlegen persoonlijkheid hen hinderen bij het tonen van enthousiasme en bij het zich aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Ze zijn consistent, ontspannen, rationeel, nieuwsgierig en oplettend, goede eigenschappen voor bijvoorbeeld administrateurs en diplomaten. Evenals de sanguinische persoonlijkheid heeft de flegmaticus veel vrienden. Maar de flegmaticus is daarbij betrouwbaarder en meelevender.

Cholerisch (1 x uitgekomen)

Mensen die cholerisch zijn worden geacht snel driftig te worden. In de Griekse oudheid werd van hen verondersteld dat ze te veel gele gal, een van de vier lichaamssappen, hadden. Deze humorestheorie werd ontwikkeld door Hippocrates, en door Galenus verder uitgewerkt, en bleef heel gezaghebbend tijdens de middeleeuwen en lang daarna.

Aanhangers van Rudolf Steiner en de antroposofie gebruiken de vier temperamenten nog vandaag de dag.

Cholerische mensen worden, behalve met gal, geassocieerd met het zomerseizoen (warm en droog), en met het element vuur. Het zijn doeners en leiders, met veel ambitie en energie, en ze hebben de behoefte om dat op andere mensen over te dragen, speciaal op de flegmatische types. Veel charismatische, militaire en politieke leiders waren van het cholerische type. Een negatief aspect is dat ze snel boos of "humeurig" worden.

Melancholisch (0 x uitgekomen)

De melancholie kent haar oorsprong in de antieke leer van de humores van de Griekse arts Hippocrates van Kos. Hij verklaarde melancholie als een overschot van zwarte, verbrande gal in het bloed (μέλας, melas, "zwart", + χολή, cholè, "gal"). Galenus (2e eeuw n.Chr.) volgde Hippocrates daarin en verbond het karakter van de melancholieke mens met het element aarde, de herfst, de late volwassenheid, de namiddag van het leven en de middeleeuwse invulling van de sterrenbeelden Weegschaal, Schorpioen en Boogschutter.