#5. Someone out there loves you. -Frerard- - Uitkomsten

GEE POV.
Frankie laat mijn hand los, en gelijk voel ik een grote leegte. Op de plekken waar Frankie mij net vasthield is het weer ijzig koud geworden. Ik besef me dat het altijd zo zal gaan als de anderen erbij zijn. Maar nu, op dit moment, wil ik alleen met Frankie zijn. Ik heb zolang naar hem verlangt. Ik wil zijn lichaam tegen me aan hebben, ik wil hem vasthouden, zoenen... Ik wil hem. Zonder erbij na te denken besluit ik dat Frankie en ik vanavond alleen uitgaan, en loop samen met hem de bus uit. Zodra we buiten zijn pak ik zijn hand vast en leidt hem naar een hotel. Ik regel snel een kamer, en duw Frankie als we binnen zijn gelijk op het bed. Ik trek mijn vest en shirt uit, en druk mijn lippen stevig op die van Frankie. Ik voel al snel zijn tong binnendringen. Als teken dat hij naar me verlangt. Hij wil me. Ik wil hem. We houden van elkaar. Ik trek zijn shirt uit en begin aan zijn gulp te trekken. Al snel vliegen allerlei kledingstukken in de kamer. Ik verplaats mijn mond naar zijn nek en begin er een zuigzoen te planten. In mijn oor klinkt het gehijg van Frankie die steeds opgewonder word. Ik trek langzaam zijn boxer naar beneden, en streel even langs zijn eikel. Meteen gaat zijn penis een stukje omhoog. Frankie begint te blozen. Ik grinnik en begin hem weer te zoenen. Ik glijd langzaam vanuit zijn nek, over zijn bast naar zijn navel waar ik zachte kusjes begin te plaatsen. Ondertussen banen zijn handen zich een weg over mijn lichaam, totdat ze mijn boxer uittrekken. Ik voel me de gelukkigste man op aarde.

Frankie POV.
We gaan zo door. Vol geluk, passie, liefde. "Roomservice!" klinkt er aan de deur. Gerard rolt van me af, en fluistert dat hij wel open zou doen. Hij trekt gauw zijn broek en shirt aan. Ik hoor hem de deur openmaken, en een gil komt uit de deuropening. Ik schiet mijn onderbroek weer aan, broek en shirt. "Sorry, is er iets aan de hand?" Ik zie de glimlach op het gezicht van 't roomservice meisje. "Frank Iero en Gerard Way!" nog een gil klinkt. "Ja, dat zijn wij," zegt Gerard rustig. Het meisje begint op-en-neer te springen, en Gerard en ik kijken elkaar. "Al die Frerard-verhalen zijn dus wáár!" Het meisje ratelt door, aan één stuk. Ik krijg er hoofdpijn van. "Wát?! Dacht je soms dat wij hier-" "Ja, wat moeten jullie anders?" Een stilte valt. Gerard en ik zijn betrapt. Gerard trekt het meisje de hotelkamer binnen. "Oké, het klopt, maar hou je mond over dit, dit is nooit gebeurd," siste hij tegen haar, hij maakt de deur open en zet haar weer buiten. "J-j-ja meneer Way!" zegt ze. Met een rood hoofd loopt ze weg, en Gerard draait zich om. Naar mij. "Zo, waar waren we gebleven?"