Proloog

De straten van de Wegisweg waren volledig wit van de dikke laag sneeuw die er in de afgelopen maand gevallen was. Het bracht schoonheid en vrede met zich mee. Dit werd echter ruw verstoord door de voetstappen van twee paar laarzen; twee mannen, beide grijzend en bebaard, liepen zacht mompelend tussen de huizen en winkels over de straat. Eén van hen droeg een puntmuts; beide droegen ze een lange, zwarte mantel. Het waren tovenaars, maar niet zomaar tovenaars: de oudste van de twee, Randall Kelly, was de minister van de Toverkunst: de hoogste positie die een tovenaar in Engeland kon hebben. De ander was zijn assistent Cullen Hall. Zij spraken over Harry Potter, een jongen die de tovenaarswereld had gered door de wrede Voldemort te verslaan.
Harry Potter was wereldberoemd en dat baarde Kelly en Hall veel zorgen. Hij was beroemder in de dreuzelwereld dan de tovenaarswereld en dat had ertoe geleid dat er dreuzels waren gaan geloven dat zijn wereld ook werkelijk bestond. Een grote zorg voor de tovenaars en heksen, want de geheimhouding van magie was in gevaar. Harry Potter bestond niet, maar zijn wereld wel en dat mochten de dreuzels absoluut niet weten.
Hoe had het kunnen gebeuren dat een jonge dreuzelvrouw tot in de diepste detail van hun wereld had weten te dringen? Het was een vraag waar nog niemand antwoord op had gevonden en het was ook niet langer prioriteit: deze lag bij een massale verwijdering van de herinnering aan de tovenaarsjongen Harry Potter.
De mannen arriveerden bij hun bestemming. Hall klopte op de deur en enkele seconden later werd die door een jonge, blonde vrouw geopend.
'Kom binnen.'
Toen ieder van het drietal zich rond een klein houten tafeltje had genesteld en voorzien was van drinken - de mannen hadden boterbier, de vrouw een glas water - leunde de vrouw een stukje naar voren om haar minister doordringend aan te kijken. 'Is het waar, minister?' Haar stem trilde een beetje. 'Is het waar? Is het uitgevoerd?'
Kelly wisselde een korte blik met zijn assistent en richtte zich toen weer tot de vrouw. 'Het is waar, juffrouw Brown. Simon Cartwell heeft me zojuist gemeld dat hij het plan in werking heeft gezet.' Zijn ogen fonkelden. 'Over enkele minuten is Harry Potter voor eens en voor altijd verdwenen.'