12: I'm sorry, my apprentice.

''Waarom niet?'' miauwde de twee leerlingen teleurgesteld. Avondhart en zilverwind hadden net verteld dat ze wel iets belangrijkers te doen hebben.
''Dat...kunnen we niet vertellen sorry, maar als jullie tot morgen wachten mogen jullie kiezen waar we heen gaan morgen.'' zuchte zilverwind. De twee leerlingen knikten, nogsteeds teleurgesteld. ''Wat moeten wij dan de hele dag doen?''' miauwde zilverwind's leerling.
''De oudsten hebben meestal leuke verhalen, ik bracht ze altijd prooi als kitten zodat ze de spannendste verhalen vertelden bijvoorbeeld over die keer dat er zo'n erge sneeuwstorm kwam dat de katten bijna vlogen en de kamp kapot ging maar dat..'' miauwde zilverwind. 'Zulke verhalen.'
De twee leerlingen keken elkaar aan. ''Goed, dan, zilverwind, avondhart.'' miauwden ze en gingen richting het oudsten hol.
''Maar hoe gaan we dat doen dan?' vroeg avondhart en keek naar zilverwind, avondhart had het weer helemaal over het slechte leider gedoe.
''Ik ga met de commandant, zwartstaart, praten.'' miauwde zilverwind. ''Ik zag hem twijfelen tijdens de ceremonie..''
''En de schaduwclanleider dan? Schaduwclan is nooit eerlijk!'' miauwde avondhart.
''De schaduwcllan gaat ons niks aan, laat me met zwartstaart praten.'' miauwde zilverwind, en liep op de zwarte kat af. Ze miauwden wat, en af en toe keek zwartstaart begrijpend maar soms ook weer van ''waar heb jij het nou weer over?'' Toen liep zilverwind weer terug naarAvondhart. Avondhart keek nieuwsgierig.
''Wat miauwde hij?'' vroeg ze aan haar beste vriendin.