Umbra

Gastenboek (1556)

• Croyance

  Dat snap ik niet helemaal, is er in nederland een regel dat een kind, tegen de wil van de ouders in, altijd in huis mag blijven wonen?
  Hmm ja daar had ik niet echt bij na gedacht, niet de beste optie die ik kon verzinnen

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ik hoop het, in ieder geval heb ik er de volste vertrouwen in dat het met jou goed komt. Over een paar jaar ben je uit huis en hoef je dit soort dingen niet mee te maken. Voor mij is dat al iets heel belangrijks, voor jou is het natuurlijk nog altijd niet prettig dat je vader en moeder daarin leven, maar jij kunt je dan tenminste op je eigen geluk concentreren.
  Ik begrijp je moeder wel, ik zou echt niet in haar situatie willen zitten want het is gewoon moeilijk, maar naar mijn idee moeten er meer oplossingen zijn. Ik zeg niet dat ze leuk of makkelijk zijn, maar ze zijn er wel.
  Was het niet zo dat als je broer nog eens een raam ingooide bij jullie dat hij dan tijdelijk in de gevangennis zit? Nu ga ik iets heel gemeens zeggen maar zo bedoel ik het niet hoor. Als jullie nu 'per ongeluk' alle deuren op slot doen als hij weer eens weg is? Jullie 'horen hem niet' en hij gooit weer eens een raam in, dan hebben jullie weer een tijdje pauze. Tegenwoordig is een gevangenis in nederland net als een hotel, zo erg is het dus niet voor je broer om daar een weekje of twee te zitten. Dan hebben jullie weer veen ademruimte..

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja zoiets vermoed ik ook, maar de laatste week hebben we het gevoel dat hij erg achteruit gaat, veelkans door de stress. Over een paar weken gaat mijn moeder naar nederland of mijn vader voor een paar dagen terug naar frankrijk en dan hopen we dat het weer vooruit gaat.
  Dat is een goed idee, je kunt niet eeuwig zo blijven rondlopen.
  Ik zeg ook niet dat het loos moet zijn, als ik in dezelfde situatie zijn zitten zou ik tegen al mijn princiepes gaan om er voor te zorgen dat ik in vrede kan leven. Maar dit gesprek hebben we al eerder gehad en op zich kan ik niets anders toevoegen als wat ik toen deed. Als je niets aan de situatie kunt doen dan denk ik dat je er vrede mee moet leren hebben. Op zich zul jij eerder van hem af zijn dan je ouders.
  Heb je deze angste al eens tegen je moeder verteld? Zij als moeder zijnde hoord je toch op alle vlakken gerust te stellen, en ik denk wel dat je begrijpt dat dit geen woorden maar vooral daden moeten zijn. Ik snap niet dat ze haar gezin niet beter beschermt. Haar man word aangevallen, haar dochter leeft in angst en zijnzelf leeft constant in ruzie. Alles zou zo simpel opgelost kunnen worden.. Zelfs al is het zwaar voor een moeder, ze moet ook leren verder te kijken dan alleen je broer.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja oke, iedereen wel, maar als je moet leren praten is dat toch niet slim. Ja voor hem is het natuurlijk moeilijk en erg frustrerend want in zijn hoofd heeft hij wel ieder woord en dan komt het niet over zijn lippen, daar word je ook wel gek van denk ik.
  Het is ook niet leefbaar, toen mijn moeder me gistere iets wilde laten doen draaide ik ineens helemaal door, ik werd echt paniekerig en hysterisch. Toen ze me naderhand geruststelde was het weer oke maar dat laat wel even zien hoe alle kleine beetjes ineens teveel zijn.
  Hmm, het zou beter geweest zijn als er wel een resultaat was geweest, ik zou het toch nog eens na laten kijken door een dokter inderdaad, maar als ze op een ziekenhuis al niets vinden..
  Oke, je moeder moet hier echt eens iets aan gaan doen. Persoonlijk zou ik toch echt gaan dreigen (en als het moest ze uitvoeren) want je kunt niet zo blijven leven. Je bent 16 en je leeft nog wel even bij je ouders, wil je die jaren nog verpest hebben door een broer die jullie als oud vuil behandeld? Het huwelijk tussen je ouders gaat stuk, alleen al door zijn aanwezigheid. Je moeder kan van hem houden als een kind, dat vind ik echt heel lief, maar het is onnatuurlijk om je kind tot zijn 30ste in huis te houden, beide partijen leiden hieronder. nog niet eens over jou of je vader gesproken.
  Ik hoop dat je je nu in ieder geval beter voeld, je moet je geluk niet laten afpakken door iemand die het niet verdient. Straf hem om hem te laten zien hoe weinig hij betekend dat zijn woorden en daden je niet raken. Op dat moment is jou geluk je grootste wapen want naar mijn idee maakt je broer iedereen ongelukkig omdat hij zelf niet gelukkig kan zijn.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja, vind ik ook. Hij gebruikt aan de telefoon wel heel vaak standaardzinnen, maar ik denk dat het voor hem ook een zware druk is constant te moeten praten. Voor mijn moeder hebben we ook een cadeau dat we haar naar nederland laten gaan over een paar weken, dan is mijn vader 6 weken daar, de helft van de tijd dat hij daar moet zijn en dan is het nog maar de helft van de tijd uitzitten voor hij weer thuis is.
  Ja, zo denk ik ook, het is al mooi dat er iets binnen komt. Ik ben ook al een baantje aan het zoeken en als mijn zusje niet verder gaat studeren dan zij ook, maar eigenlijk hoord het niet aan de kinderen te zijn om hun ouders te onderhouden dus in mijn ogen is er toch iets flink fout in deze situatie.
  Succes met je exames. En ik zou inderdaad wel even naar de dokter gaan ervoor. Was je dat een tijdje geleden al niet? Dat je naar het ziekenhuis was om even na te kijken wat er was?
  Ik ben in ieder geval blij dat je je weer beter voeld, dat werd echt tijd. Niemand hoort daar zo lang op te wachten.

  1 decennium geleden