Square

Gastenboek (4929)

• Wiarda

  Wow, aan de Horcruxes had ik nog niet eens gedacht, maar inderdaad. Wow. :'D Dat Voldemort houthakker is, begrijp ik ergens wel, want zelfs the Dark Lord kan wel inzien dat zo'n speech van Donald Stump onzin is en dat die boom gestopt moet worden.
  
  Een oprit vol met universumsteentjes klinkt zo geweldig, oh my gosh. Zelfs nu ik er eentje besteld heb, lijk ik niet van die opaalverkoopwebsites (hoe rekent mijn spellingcorrectie dit goed??) af te kunnen blijven, want oh my gosh, zoveel universa in zoveel kleine steentjes, ze ziJN ZO MOOI. Maar goed, je idee was een mooie gedachte om me in ieder geval zoet te houden tot het moment waarop we erachter komen dat niemand eigenlijk uitgeverijcontacten heeft en dat iedereen eigenlijk nog overeind staat, want inderdaad, liefdesdriehoek.
  
  Fucking liefdesdriehoek.
  
  Ik weet niet, ik heb nog geprobeerd of ik een goed alternatief kon vinden, maar het komt erop neer dat de hoofdpersoon dus erg erg erg verliefd is op zijn beste vriend en dat zijn beste vriend toch echt een vriendin krijgt, halverwege het verhaal. Maar nu heb ik dus een soort einde bedacht waarin de hoofdpersoon aan het eind van het jaar op zo'n afscheidsfeest van de examenklas met de beste vriend zoent en de beste vriend in een soort tweestrijd zit want ??? de hoofdpersoon is wel al acht jaar lang zijn hechtste vriend en hij houdt ook wel van hem etcetera, maar hij staat op het punt om met zijn vriendin in dezelfde stad te gaan studeren en in hetzelfde gebouw op kamers te gaan en de studentenversie van het huisje-boompje-beestje-idee en hij houdt ook echt wel van haar. Bovendien gaat de hoofdpersoon aan het eind van de zomer naar Amerika/Australië/planeet Mars (??? hij gaat in ieder geval het land uit om van zijn zeikerige snob van een vader af te zijn en te gaan dichten want diep in zijn hart is hij altijd al een beetje een dichtkind geweest maar zijn vader vond dichter zijn een 'overidealistisch toekomstbeeld van instabiele homo's' maar goed tadaaa hij is redelijk instabiel en redelijk gay en redelijk idealistisch, dus daar heb je het al) en al met al is het rationeel gewoon een superslecht idee om iets te beginnen maar er is toch hartenbreek. Of zo. Een deel van me is er erg gepassioneerd over en voelt de cliché dramapijn, een ander deel trekt gewoon een wenkbrauw op en zegt 'yep, love triangle, vet origineel, literatuurprijs voor jou'. Erg spijtig, dit. :W

  8 jaar geleden
• Wiarda

  De christelijke bestsellerversie van Beverly Katz, mijn God. Tevens het neefje van de wespbel. :')
  
  Ha. Sorry, Donald Trump, maar voor zover ik weet, zijn de meest aandachttrekkende bomen zo rond de kersttijd niet bepaald veilig. Je gaat onder, sorry. (Al kan ik me zomaar voorstellen dat Donald Trump dan weer een loofboom zou zijn en bij iedere kans die hij krijgt de gevaren van dennenbomen zou benadrukken en eisen dat dennenbomen het bos uitgaan. Boe, Donald Trump. Ze zouden een Donald Stump van je moeten maken.)
  Misschien is dat inderdaad niet zo'n goed idee. Laten we het er maar op houden dat mensen in hun ziel gewoon bomen zijn, want een ziel kan je moeilijk in plakjes snijden. Dystopie ontweken!
  
  Oh oh oh, nog over het verhaal waar ik eikenboomtrots over rant: ik heb een soort van vaag einde?? Het komt in ieder geval een beetje bij elkaar in mijn hoofd, wat echt een fantastisch gevoel is, want ik was even bang dat ik al erg veel moeite had gestoken in een doodlopende weg. Nu heb ik in ieder geval een ruwe schets van hoe het mogelijk zou kunnen gaan, dus yay! Het nadeel is wel dat het allemaal een beetje te maken heeft met een nutteloze steen die zijn opa ooit had verzameld en toen ging ik die steen opzoeken en nu ben ik een beetje verliefd op dat soort stenen, om een of andere reden. Niet eens vage spiriwierieredenen, maar gewoon het feit dat ze zo waanzinnig cool zijn. Nadeel? Ze kosten 210 pond per steentje van 1x1 centimeter. Mijn ziel huilt.

  8 jaar geleden
• Wiarda

  Hmm, ik zou het persoonlijk bij forumspel plaatsen, denk ik, want hoewel er niet heel veel samenhang tussen de posts op zich zal zijn, is het verder ook vrij doelloos (afgezien van de psychologische achtergrond) en onderwerploos en op zich vind ik dat wel bij forum spelletjes passen. :') Aan de andere kant bedenk ik me nu dat dit inderdaad wel een overig is dat je kunt promoten, vrij sterk zelfs (persoonlijk heb ik nooit echt geweten wat er nou precies in dat subforum moet, tot nu) en blergh. Lastig.
  Aan de andere kant kunnen we het ook gewoon heel makkelijk oplossen door met ienemienemutte een subforum te kiezen en het de mods te laten verplaatsen als het een foute gok was. Opgelost, we hebben ons best gedaan.
  
  Oeh, die beeldspraak vind ik best mooi. Ergens ook wel vermakelijk, want een tijdje geleden vroeg iemand hoe ik me voelde en op dat moment voelde ik me extreem als een zwiepende wilg in de wind, om een of andere reden, dus hierbij nog een bevestiging dat ik, inderdaad, een boom ben. Spiritueel gezien, dan. Of zo.
  Ergens ook wel weer luguber dat veel schrijvers uiteindelijk hun werk toch uitgegeven willen zien, wat dus in essentie betekent dat ze hun literaire takken geprint willen hebben op flinterdunne plakjes van hun soortgenoten, Beverly Katz-style.
  
  Ah, ja. Trotse eik. Ik neem mijn sorry terug voor de verhaalrant. Gelukkig is er wel een mogelijkheid tot versoepeling van die deadline, maar het punt is nu vooral dat we officieel nog niet begonnen zijn met het maken van het eindwerkstuk en ik dus officieel nog geen begeleider heb. De begeleider is God bij de eindwerkstukken, want die gaat over de deadlines, dus als ik strategisch kies en misschien nu al wat subtiele mailtjes stuur naar de begeleider die ik graag zou willen hebben (en die standaard te laat is met alles en bovendien een beetje een literatuurnerd is, dus tenzij ik het helemaal verkeerd inschat, zou ze best ideaal kunnen zijn), dat het allemaal op z'n pootjes terechtkomt. Of zo.
  Of ik ga mijn hele kerstvakantie volplannen met schrijfshit. Dat kan ook. Lekker meedoen met de/het/der/die/das/le/la blok, maar dan met meer schrijversgebrabbel en hopelijk nog iets meer lol.

  8 jaar geleden
• Scandal

  Haha! Danku!
  Ik moet zelf ook wennen. Zelfs aan de kitten want als ik snel kijk, zie ik steeds een pinguïn met een kerstmuts, haha!

  8 jaar geleden
• Wiarda

  Dat is een geweldig idee! Ik had er nog niet eens aan gedacht, maar inderdaad, het is eigenlijk vreemd dat we zo'n heerlijke uitvinding moeten beperken tot alleen NaNoWriMo. Misschien motiveert het heel forumbekijkend Quizlet wel om meer te gaan schrijven en hebben we opeens weer een schrijfrevival. Dit zou groots kunnen zijn. Ik stem voor.
  
  PRECIES. Mijn Duits lerares had het er laatst over dat volgens Freud concepten, ideeën of gevoelens pas echt bestaan als je ze met mensen deelt, zij het door erover te praten, of door het op te schrijven en het aan iemand te laten lezen. Dat laatste benadrukte ze nogal, want een medeleerling vroeg of het niet gewoon genoeg was om het op te schrijven, maar blijkbaar heeft het pas bestaansrecht als het idee/gevoel/emotie/trauma met een ander mens wordt gedeeld. Misschien is de literaire aandachtssletterij dus gewoon een natuurlijk, psychologisch proces waarin de schrijver zijn verhaal bestaansrecht wilt geven. Nu ik er zo over nadenk, vind ik het idee van bestaansrecht van de dingen waar ik moeite in stop eigenlijk best logisch.
  
  Yep, dit is hetzelfde verhaal. Er is inderdaad een hoop ontwikkeling, maar op het moment ben ik er nog steeds niet zeker van welke kant het zich nou op ontwikkelt. :'D Het punt is nu vooral dat het bestaat uit twee verschillende verhaallijnen en ik totaal geen passend einde in gedachten heb, alleen maar een soort vaag idee van "jongen leert acht jaar na de dood van zijn zus pas echt kennen wie ze was" en "jongen wordt verliefd op beste vriend maar beste vriend krijgt vriendin en breekt zijn hart" en ik heb geen idee hoe ik het allemaal weer samen moet laten komen, of in ieder geval hoe die twee verhaallijnen op welke manier dan ook een beetje netjes op elkaar aansluiten, want op het moment switcht hij gewoon een beetje tussen oh mIJN HEMEL IK ben zo verliefd hoe de fuck functioneer ik - en dan een moment later is het Mr. Detective Speurneus die de dagboeken van zijn zus leest en huilt en het past gewoon net niet allemaal en blergh ik weet dat het uiteindelijk wel goedkomt, maar er zit een deadline op dit verhaal omdat het voor mijn eindwerkstuk is en ik begin de stress te voelen.
  
  Goed, nu dan weer normale zinnen met genoeg punten en komma's. Sorry voor de rant. x)
  
  Ew, schoolwerk tijdens de vakantie. Ik had wel eerder gehoord van "de blok" (dit jaar ook voor het eerst, overigens), maar ik weet nu niet meer zeker of dat alleen een Vlaams dingetje is, of dat jij evenveel moet lijden, deze vakantie. Ik keek persoonlijk al op tegen alle familiedinertjes, maar een essay schrijven en allerlei opdrachten maken en tentamens leren lijkt me nog veel afschuwelijker.
  
  Mijn computer flipte inderdaad een beetje. Vervolgens moest ik ook nog iets te lang lachen om H en dacht ik er nog even aan om het gewoon zo te laten, yolo, dat houdt het leven spannend, maar toen ging ik het toch maar aanpassen en zag ik net toen ik weer op verzenden drukte, dat je twee seconden geleden online was geweest en het waarschijnlijk dus al gezien had. Whoops. :W

  8 jaar geleden