Croyance

Gastenboek (2691)

• Umbra

  Haha, ik had al het gevoel dat ik zodra ik thuis kwam moest reageren. Maar ik had dit weekend een beetje lol met mijn broer en was bang dat zodra ik heel even iets anders doe (zoals op jou reageren) ik dat moment weer verlies en hij weer die klootzak wordt.. Maar ja, ik zit de afgelopen dagen niet geweldig in mijn vel.. Ik heb alleen geen idee waar dat door komt.
  Een slechte start vind ik eigenlijk net iets fijner, dan zie je je cijfers nog omhoog gaan, anders zie je ze naar beneden gaan, wat mij weer enorm depri zou maken. Maar ik vindt het wel fijn dat ze me willen helpen, maar ik heb er een hekel aan als ze me dwingen op hun manier te leren, zeker als ik niet op die manier kán leren..
  Ja en nee. Aan de ene kant heeft het inderdaad weinig met zijn ziekte te maken, maar aan de andere kant ook weer wel. Als hij weer zo een slecht moment heeft, weet hij niet echt meer wat hij zegt of doet, dus weet hij ook niet precies wat hij zegt en kan het iets zijn dat hij niet wilt zeggen. Ik vind eigenlijk niet dat je het met drank of drugs gebruik kunt vergelijken.
  En ik kan ook niet de volledige schuld aan zijn kant leggen, ook mijn vader speelt er een rol in.. Maar automatisch heb ik liever een haat aan mijn broer dan aan mijn vader (papa's kindje).
  Ja, mijn vader is de jongste
  Ik zat er maar een paar jaartjes naast *kuch*
  Ik snap wat je bedoelt, maar hij is ook boos op zichzelf. Hij kan bijna niks meer, nu dus helemaal niks meer en hij heeft zo ontzettend veel pijn, dat het gewoon niet meer gezond kan zijn. Maar inderdaad, hij is zo ontzettend aan zijn leven gehecht, dat hij het nog vol zou willen houden als zijn lichaam uit elkaar zou vallen.
  Klopt, maar mijn ouders, vooral mijn moeder, is dan bang dat ik te jong ben en ik er later spijt van ga krijgen. Dat is net zoiets als toen we Uk in lieten slapen (toen vroeg mijn moeder of ik mee ging naar buiten en dat wist ze zo te spelen dat ik mijn belofte brak en met haar mee ging). Mijn moeder wilt gewoon niet dat ik dat soort dingen zie.. Ze zouden me niet mee laten gaan ben ik bang..

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Oh, maar dat zal wel komen als je boek is uitgebracht Maar wel leuk dat je nichtjes je bewonderen (:
  
  Haha, nu je het zegt, volgens mij heb ik ooit gehoord dat het Japans inderdaad verschillende ikke's heeft
  Nou, ik was nooit goed geweest in Chinees, ik heb 8 jaar lang les gehad Maar toen ik op de groep woonde en in de pleeggezinnen, heb ik natuurlijk geen Chinees gepraat. En dan verleer je het echt heel snel in een half jaar hoor Maar nu ik weer oude Chinese liedjes luister (ik ben helemaal fan van een jongen die covers doet), begin ik wel wat meer te herkennen.
  Ik kan het een heel klein beetje lezen. Maar dat zijn vooral de simpelste en standaard woorden. En ik kan mijn eigen naar natuurlijk
  Hmm, daar heb je gelijk in. Eerlijk gezegd vind ik het best irritant dat Fransen geen Engels willen spreken, maar ze moeten op zijn minst wel Engels spreken in andere landen, vind ik.
  
  Klopt, maar blijkbaar wordt dat hem niet duidelijk.
  
  Dat denk ik ook wel ja. Maar het is ook direct een soort van gevoelens uitschakelen. Het is net alsof ik weer een terugval krijg ofzo. Ik vergeet automatisch dat ik moet eten, dus het kan makkelijk zijn dat ik op een dag alleen maar avondeten binnenkrijg, en dat zonder dat mijn maag begint te rommelen. Ik dacht dat alles eindelijk weer goed ging, maar blijkbaar toch niet.
  Hmm ja, maar ik zou het later toch ook nog kunnen vragen?

  1 decennium geleden
• MijnDroom

  Haha Heb alleen Oh dear melody gelezen Misschien dat ik wel eens aan 3 golden rings ga beginnen :p

  1 decennium geleden
• MijnDroom

  Puur toeval eigenlijk Ik zag 'Croyance' en dacht die naam ken ik ergens van :p Dankjewel trouwens!

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Ik denk niet dat dat gaat gebeuren hoor. Je bent er zelf bij, en je zal dat heus wel tegenhouden.
  
  Oh, dat is wel jammer. Oh, maar je weet toch dat je mijn grote voorbeeld bent
  
  Ja, daar heb je wel gelijk in. Voor zover ik weet is er maar één ''ik'' hoor 我. Maar zoveel woorden is inderdaad wel heel moeilijk en je vergeet het ook heel snel als je niet blijft oefenen. Zo kan ik nu eigenlijk alleen nog maar Chinees en Nederlands door elkaar praten, als ik in het Chinees praat. Je moet iets van 1000 tekens kennen, voordat je fatsoenlijk een krant kunt lezen Dus dat is wel weer veel moeilijker.
  Oh, dat is echt veel inderdaad En Frans is ook weer zo'n taal dat alleen in eigen land wordt gesproken, net zoals Nederlands.
  
  Oh, dat duurt nog wel anderhalve week dus. Fijn dat het een beetje helpt, maar wel jammer dat je thuis niks bereikt.
  
  Ik stress er nu niet meer om. Ik weet niet, het is alsof ik het ben ''vergeten''. En ''rekeningen houden met'' bestaat hier niet >.< Het is altijd wat ze zelf willen, zonder rekening te houden met anderen. Kijk, dit bedoelde ik nou met vergeten. De dag erop ben ik alweer vergeten hoe ik me voelde. Eerlijk gezegd heb ik er vandaag niet eens meer aan gedacht. Maar goed, of dat nou zo goed is..

  1 decennium geleden