Croyance

Gastenboek (2691)

• Synthopia

  Nee,dat klopt. Ik kan het me alleen voorstellen en denken hoe ik me zou voelen als ik in die situatie zat. Maar ik weet wel hoe jij je voelt, en ik zou je graag van dat gevoel af hebben geholpen als ik een manier wist. Het is ook gewoon niet normaal veel wat jij nu allemaal als vuile was erbij krijgt.
  Hmm, maar denkt ze werkelijk dat dat minder gaat kosten dan het huis? Ik denk dat het meer een wanhopige ingeving is.. Het wordt winter binnenkort, dan kan je echt niet zonder warm water en verwarming. Je moeder moet hier echt eens goed over na gaan denken voordat ze ook maar iets gaat regelen. Het bos zou leuk zijn, als een soort van uitvlucht, vakantiehuisje. Maar dan wil je wel nog gewoon je vaste huis hebben, waar je altijd terug kan keren. Als je voor je huis vecht en je ervoor inzet, moet het mogelijk zijn om het te kunnen blijven houden. Krijgen jullie trouwens geen hulp van hulpinstanties? Jullie grote bron van inkomst is werkeloos nu, dan hoor je toch wel hulp of bijstand te krijgen?
  Maar jij reageert je niet zo af op anderen. Jij hebt het nog in je om je in te kunnen houden, terwijl Petry en Ad zich gewoon los laten. Je bent niet egoïstisch doordat je liever droomt over je boek dan dat je op de grond staat, dat is heel logisch. Maar je doet dat liever, dat zegt dat je dat niet doet, en dat is wat mij zo trots maakt. Ondanks dat je liever iets anders doet en alles vergeet, sta je toch wel met beide voeten op de grond. Ondanks dat je je wil verstoppen totdat alles over is, vecht je er wel tegen.
  Hmm ja, maar als hij het waarschijnlijk niet heel erg bewust heeft meegekregen hoe jij deed, waarom neem je het jezelf dan zo kwalijk?

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Voor mij hetzelfde hoor. Ik ben inmiddels zo gewend om elke dag minstens een bericht naar je te sturen en/of van je te krijgen, dat het heel erg raar voelt als het eens niet gebeurd.
  Dat denk ik ook wel. Je plaatst jezelf dan toch al wel gauw in een slachtofferrol en houdt met niemand meer rekening. Maar het is voor niemand makkelijk, en het heeft geen enkel in als iedereen precies hetzelfde doet en langs elkaar gaat leven.
  Ik probeer er zo goed mogelijk voor je te zijn. Ook al denk ik meer op de gok hoe ik denk dat je je voelt, aangezien ik het zelf niet heb meegemaakt, kan ik ook niet weten hoe het echt voelt.
  Een woonwagen dus? Maar hoe komen jullie aan stroom, water en gas in het bos? Ik snap heel goed dat je het huis niet kwijt wilt. Je woont er al zo lang en het is echt je huis. Ik denk dat je weinig anders kan doen dan te accepteren dat jullie in het bos gaan wonen, of je moet ertegen vechten. Eigenlijk bestaan alleen die twee keuzes. Al zijn ze beide niet zo makkelijk.
  Oke, wel goed dat je in ieder geval van die vervelende huisbaas af bent.
  Dat is wel jammer van Petry en Ad. Ik moet toch wel zeggen dat ik trots op je bent hoe jij je hieronder gedraagt, als ik hoor hoe je broertje en zusje zich hieronder gedragen.
  En ik denk dat als je je morgen bij je vader verontschuldigt en het uitlegt, hij het best zal begrijpen. Hij is nog steeds redelijk 'jong' toch? Zijn hersenen. Dan vat je dingen over het algemeen wat minder op, denk ik, en lukt het om wat positiever in het leven te staan. Misschien zorgt dat ervoor dat hij er zo sterk onder blijft. Maar leg hem wel alles uit als je wat kalmer bent. En het is misschien niet het beste wat je had kunnen doen, maar soms moet het er gewoon uit, dat heeft iedereen wel eens. Je moet er niet te lang mee zitten, en het beste wat je dan kunt doen, is naar je vader gaan en met hem praten.

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Oh, ik maak gewoon tijd voor Q en jou hoor. Of het eigenlijk kan of niet.
  Het zit jou echt allemaal niet mee zeg Niemand uit de familie heeft het recht om zich op jou af te reageren. Jij lijd toch ook onder de situatie?!
  Jammer genoeg kan ik je hier niet goed bij helpen, behalve door naar je te luisteren. Het maakt echt niet uit dat je je op mij afreageert hoor. Ik weet dat je het niet echt naar mij bedoeld en dat je gewoon alles eruit moet gooien. Van mij mag je ook gerust doorgaan hoor. Gooi alles er maar eens lekker uit (:
  Maar om je toch op de zere plek te raken.. Waar moeten jullie heen verhuizen dan?! Wat heeft die deurwaarder gezegd/gedaan en wat gebeurt er met jouw appartement? Ad moet gewoon ophouden met zich verschuilen in zijn zogenaamde liefdesverdriet en je zusje moet gewoon meehelpen, nu je vader dat niet meer kan. Daar moet ze begrip voor hebben. Jij hoort niet alles alleen te doen. Jij hoort niet de moeder van het gezin te zijn door rustig te blijven en maar doen alsof het jou niet raakt.
  En wat betreft het papierwerk, ik weet dat je het echt verschrikkelijk vind, maar ik weet ook dat je het kan. Onthou hoe dan ook dat wat er ook is, ik altijd trots op je ben. Om hoe je handelt in situaties, ook al wil je alles bij elkaar gillen, toch doe je het geweldig.

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Hmm, het gaat nu wel weer. Ik ben vanochtend weer weggegaan met ruzie en heb haar tot nu toe gewoon zitten negeren. Dat werkt toch wel het beste denk ik. Ik ben vandaag ook een uur langer op school gebleven nadat ik vrij was, omdat ik geen zin had om naar huis te gaan.
  Ik heb later die avond nog wel even wat brood gepakt inderdaad.
  Dat klopt, dat weet ik ook, maar dat wil zij niet geloven. Ze vind het blijkbaar gewoon leuk om te kunnen zeggen dat ik een fout heb begaan, ook als dat niet zo is.
  
  Waarom ben je gisteren niet gaan werken eigenlijk?
  
  Ze doet nu alweer vrolijker, en ook weer gewoon normaal tegen mij. Dus als ze hem leuk vindt, denk ik dat ze het nu wel een beetje verwerkt heeft.
  Hmm, ja, misschien wel ja.
  Oh, en Jordy en ik gaan een keer naar de bios samen Maar we kunnen het nog niet plannen, omdat de tijden nog niet op de site staan, haha.
  
  Ja, inderdaad. Het klinkt wel wat geloofwaardiger dan het hele Bijbelverhaal.
  
  Haha, maar het klinkt zo hard :c
  Oh, toch wel fijn dat je moeder er wel mee verder is gekomen. Hoe weet je trouwens welke uitgevers de beste zijn?
  Hmm, maar eigenlijk moet je ook geen verwachtingen stellen als je een boek gaat lezen.

  

  dit plaatje zag ik eens, en ik moest er wel aan denken nu.
  En je weet dat ik ook heel erg trots op je ben!

  1 decennium geleden
• Synthopia

  He,
  Ik antwoord je morgen pas hoor. Vandaag was een nogal rare dag. Ik heb twee uur op school moeten zitten wachten totdat ik naar de tandarts kon,omdat mijn spalk van mijn beugel los zat. Die afspraak liep heel erg uit, dus was ik pas om 6 uur weer thuis. Thuis moest ik direct eten en kreeg ik ruzie met mijn moeder, omdat ik nog een afspraak moest bij de tandarts, voor mijn andere spalk die ook los zit, maar waar ik geen last van heb. Mijn moeder begon toen ze zeuren over dat ik geen verantwoordelijkheid had en dat zij mee had moeten gaan,omdat ze dachten van "zo'n klein meisje kunnen we makkelijk oplichten", volgens mijn moeder. Ik weet niet hoe vaak ik die zin al wel niet van haar heb gehoord. Dat slaat echt werkelijk nergens op, want ik had voor vandaag een afspraak alleen voor die ene spalk, omdat ik er last van had. Nou, ik had geen zin in een ruzie en ben dus direct naar boven gegaan, zonder te eten. Want die ruzie kwam direct toen ik thuis was en wou gaan eten. Maar nu heeft mijn moeder ook gewoon mijn eten weggegooid. Mijn emmer begint echt haast over te lopen. Ik weet niet wat ze wil bereiken met haar gedrag, maar ik word er zó zat van. Vooral doordat ik er ook gewoon niks tegen kan doen, voordat ik weer als slecht kind wordt afgeschilderd bij iedereen.
  En dan hebben we nog het fenomeen school. Ik heb vandaag het eerste proefwerk van de week gehad en heb er nu nog 3 te gaan. Voor alleen deze week al Het is werkelijk zo druk de hele tijd nu >.<
  Maar goed, dat is het leven, niet? Ik ga chagrijnig slapen, sta op, maak een lach, en eindig de dag weer net zo chagrijnig door teveel prikkels.
  Sorry, dit moest er gewoon even uit. Maar morgen zal ik op je bericht antwoorden. En zodra er iets gebeurd met je toekomst als schrijfster, hoe klein het ook is, wil ik het horen

  1 decennium geleden