Croyance

Gastenboek (2691)

• Synthopia

  Ach ja, ik moest al mijn geld aan mijn moeder geven, en zij ''lette'' er dan voor me op. En ze zei wel altijd tegen me van, ik leen nu wat geld van je en ik zal het er later weer terug stoppen. Maar ik wist nooit hoeveel geld ik had, dus ik kon ook niet weten of dat wel waar was, en of ze niet gewoon mijn geld als haar eigen gebruikte. Bij mijn vader geef ik het tenminste zelf, en dat hou ik ook bij. Dus dat weet ik wel.
  Oh serieus? Wat voor een maker is dat nou weer?! Weet je nog wel wat er ongeveer in die hoofdstukken gebeurde? Of dat niet meer? Ik hoop het wel, maar wat voor een verschrikkelijke maker is dat nou om zomaar bestanden weg te laten Ik kan me echt voorstellen dat je moordneigingen ervan krijgt o.o
  Het is een beetje moeilijk om je eigen gedachten tegen te gaan.. maar ik weet het wel.
  Haha, het is op zich ook best moeilijk. Het gaat echt vooral om de belasting, en met bedrijven werken. Hoe ze zo min mogelijk belasting kunnen betalen enzo.

  1 decennium geleden
• Umbra

  Ik heb behoorlijk wat geduld, dus zo erg vind ik het niet als je later reageerd. Het probleem is alleen dat ik soms vergeten ben waar we het over hadden, dus dan snap je het ook als er soms een heel vreemd antwoord tussen staat, wat eigenlijk helemaal nergens op slaat
  De vrienden die ik heb kennen me geen van allen voor de volle 100% en er is ook geen enkel familielid die me helemaal begrijpt. De enige die me begrepen zijn overleden of zijn ernstig ziek en zouden me niet eens herkennen als ik voor ze zou staan. Je hebt geluk dat je alles wel kwijt kan, ik zou er dankbaar voor zijn, al kan je niet alles bij een persoon kwijt.
  Of juist een hele goede les zijn geweest. Ik heb misschien de fout gemaakt om mezelf de nieuwsgierigheid af te leren, maar anders had ik die fout nooit gemaakt en had ik ook nooit van die fout kunnen leren. maak je geen fouten, kan je er ook onmogelijk van leren..
  Je kan daar best wel gelijk over hebben, ja.. Ik ben alleen bang dat we dat nooit helemaal zeker gaan weten.
  Wat versta je onder kinderboeken? Heb je het dan over sprookjesachtige dingen of ga je nog iets verder?
  Hij is een volwassen man, ze kan hem terug willen wat ze wilt, maar hij kan al jaren zelf bepalen wat hij doen. Dat is eigenlijk ook wel het grootste probleem (hij is 35).
  13? Jezus, dat is wel heel erg jong.. Maar ik moet ook eerlijk zijn dat beide dingen die je helemaal (soort van) uitglegd hebt, helemaal nergens op slaan.. Maar goed, heleaas heeft de wereld die mensen ook nodig. Helaas.
  Hoe oud ben je eigenlijk?
  Ik moet eerlijk zijn dat mijn wraakzucht iets verder gaat dan het standaard denk ik.. Ik wacht vaak ook tot iemand vergeten is wat hij/zij gedaan heeft voordat ik wraak neem. En vaak neem ik eigenlijk ook gewoon veel te erge wraak >_<
  Zoals jij ook al zei, niemand is perfect en het is beter ook je slechte kanten te kennen. Er komt een moment dat je blij bent dat je weet dat je ook wraakzuchtig kunt zijn.
  Zoals ik al zei, vragen zijn nooit onbeleefd ^^
  De oudste broer van mijn vader is de ergste van de twee. Hij kreeg van mijn grootvader geld voor een rechterstudie en heeft ook als enige kind die kans gehad. De rest heeft wel een goede opleiding gehad ofzo, maar als oudste zoon heeft hij de hoogste opleiding gekregen. Hij is goed afgestudeerd en is nu een van de bekendste rechters. Toen mijn grootvader in het ziekenhuis lag en zeker was dat hij het niet lang meer vol ging houden, heeft mijn oom het voor elkaar gekregen ernaar toe te gaan en heeft hij tegen mijn grootvader gezegd dat die nooit wat voor hem gedaan had en dat hij nooit goede kansen had gehad in zijn leven (terwijl hij dus de enige is die zo een hoge opleiding heeft gehad). Daarna is hij gegaan en heeft hij nooit meer contact gezogd met wie dan ook, alleen de oudste zus van mijn vader heeft nog contact met hem (zij is ook de enige die nog contact heeft met alle broers en zussen, zijn er in totaal 13). Ongeveer drie weken daarna is mijn grootvader overleden (ik was 4, maar wist toen al verdomde goed wat de dood betekende. Drie kwart van mijn familie is al overleden).
  De andere is de op een na jongste zus van mijn vader. Ze heeft mijn ex ooit een keer bedreigd, omdat ze ons samen had gezien (hij woont bij haar in de buurt). Ook heeft ze mijn beste vriendin een keer gezegd dat haar familie een mislukte zooitje was (haar ouders zijn gescheiden en ze is op haar 5e naar een pleeggezin gegaan, heeft tot haar 14e van pleeggezin naar pleeggezin gegaan en bij het een na laatste gezin werd ze mishandelt. Na de rechtzaak werden zij en haar broertje gescheiden. Nu woont ze wel weer thuis, maar haar broertje mag maar een keer in de maand op bezoek komen). Ook heeft ze ervoor gezorgd dat alle andere broers en zussen een hekel hebben gekregen aan mijn moeder en de rest van die kant van de familie. Ze heeft mij toen ik een jaar of 7 was zelfs proberen wijs te maken dat mijn moeder een slet was.
  Dus je kan wel zeggen dat ze heel wat gedaan hebben, de een meer dan de ander, maar mijn grootvader is altijd heel belangrijk voor me geweest en dat zal hij altijd ook blijven, dus dat van mijn oom telt zwaar mee, heel zwaar.
  Ja.. Iedereen reageerd er anders op en ik denk dat ik juist geluk heb gehad. Ik wens niemand toe gepest te worden, maar ik hoop altijd dat de mensen die gepest worden, er het positieve uit kunnen halen. Ik ben eerlijk als ik zeg dat ik een pessimist ben, maar zelfs ik zie de positivie kanten..
  En kinderen zijn gewoon gevoelig, alle kinderen. Ik had alleen het.. Voordelige nadeel dat ik al heel wat te voorduren gehad toeen het gepest begon. Het is niet alleen de familie die ik heb gekend, maar ook de familie die ik niet heb gekend, daar kon (kan eigenlijk) ik het verdriet van mijn ouders gewoon nog bij voelen (mijn moeder heeft 5 miskramen gehad, waarvan een tweeling, dus eigenlijk had ze al 6 kinderen verloren toen ik geboren werd. Het was meteen ook de laatste kans die mijn ouders hadden om een kind te krijgen en overduidelijk is dat gelukt ).
  Geweldig plan! Mijn familie heeft alleen heel erg veel negatieve punten. Te veel..
  Daar heb je een punt. Mensen die in je geloven zijn altijd fijn.
  Dank je wel ^^
  Toen ik begon.. *kijkt snel naar de datum* was ik 13, toen ik na 4 maanden verder ging (tussen hoofdstuk 24 en 25 zit een 4 maanden pauze, dus als je daar komt.. Kleuren haar en ogen kunnen veranderen in die hoofdstukken) was ik geloof ik.. Nog steeds 13
  2 dagen voordat ik 14 was was ik geloof ik klaar
  En je bent niet gedwongen te lezen Lezen doe je nog steeds als ontspanning, dus lees gewoon als je er de tijd voor hebt en de zin hebt. Het moet geen verplichting zijn.
  Ik snap niet waarom mensen altijd zo negatief zijn. Dat waren ze ook altijd over mij en er zijn maar 4 leraren die altijd in me gelooft hebben. Ze geven je ook gewoon geen kans.. Nu pas beginnen alle docenten te zien dat ik iets kan, dat ik verder kan komen dan iedereen eerst dacht. Sommige mensen zijn gewoon onmogelijk!
  Ik zou willen dat ik een waarzegger tegen kwam. Elke keer als er van die paranormale beursen zijn gaan ik en mijn moeder ernaar toe (ik heb een voorkeur voor het vrouwtje dat spreekt met de aanwezige geesten en dan een brief namens hun aan jouw schrijft). Ik kom er alleen nooit een waarzegger tegen -,-
  Ik geloof wel dat je er komt. De uitgever maakt vaak geen groot probleem van dyslexie fouten, dus je komt er echt wel! Ik geloof erin.
  Ik weet al sinds mijn 11e zeker dat ik archeoloog wilde worden. Toen ik vmbo k/t advies kreeg was ik er ook behoorlijk kapot van. Maar ik ging in het 2e jaar al naar t en nu (4e) geloven de meeste al dat ik met gemak havo kan doen. Zodra ik havo heb kan ik naar de Saxion (opleiding voor archeologie) en daarna kan ik naar de universiteit (n de saxion kan je al beginnen, maar ben je altijd een soort van beginner).
  Ik heb al contact met 2 archeologen. Een uit Nijmegen en een uit Amsterdam en vooral de gene uit Nijmegen helpt me echt heel goed. Als ik vragen heb kan ik bij hem terecht en als hij weet dat ik vrij ben en er is werk waar ik mee kan helpen laat hij me dat altijd weten. Dus op zich heb ik al heel veel geluk. En dan te bedenken dat het heel idioot begon..
  Er was een van de stadmuren opgegraven en ik wile weten waarom er niet gewoon een museum van gemaakt werd, dus toen stelde mijn vader voor naar de gemeente een mail te sturen en dat heb ik meteen gedaan (wat al heel wat was, maar daardoor heb ik wel het geluk dat ik nu bijna perfect zakelijke brieven kan schrijven ). Vlak daarna lag onze computer eruit en na anderhalve maand ofzo zagen we dat we een reactie hadden gekregen. Er was die zaterdag een opendag geweest in het Archeologie Bureau Nijmegen, maar toen was het net dinsdag en hadden we het dus gemist. Heb ik een mail terug gestuurd en vlak daarna kregen we een reactie van Roel Hoek (de archeoloog waar ik dus veel contact mee heb) en hij wilde mij en mijn vader wel een privé rondleiding geven. Ik was die dag doodziek en kon amper op mijn benen staan, maar toch wilde ik de kans niet laten lopen. Ik heb de hele loods gezien en hij belofte dat hij nog wat dingen uit zou printen voor me. 6 maanden later kwam hij aan de deur. We hadden verwacht dat hij het vergeten was ofzo, maar hij kwam "zijn schuld inlossen" zoals hij dat zei. Hij stond op het punt op vakantie te gaan en wilde zijn belofte inlossen voor hij weg ging. Sinds dien ben ik erdoor geobserdeerd
  Haha, dan ben je dus donkerder geworden, ik was vroeger zwartharig en ben nu bruin
  Ik begon bij zwart, werd toen donkerblond, nu bruin en af en toe heeft mijn haar neigingen naar zwaart toe met een lichte rode gloed (niet vragen hoe het dat voor elkaar krijgt- het zelfde geldt voor mijn oogkleur).
  Maar ja, ze hebben een goddelijke uitstraling. In italië ook.
  Met een open einde bedoel ik een einde waarbij je zelf moet bedenken hoe het verder gaat. Dus een beetje als een soort cliffhanger, maar dan als einde zeg maar, definitief einde. Ik kan het niet echt uitleggen.. Gewoon, einden waar je het gevoel hebt dat je iets mist of dat er vragen onbeantwoord blijven.
  Schrijf het gewoon. Als je je er goed bij voelt, moet je het gewoon doen. Anders blijft het idee door je hoofd spoken en heb je dat probleem weer.
  Ik zou het denk ik sowieso niet doen. Het is gewoon iets wat ik voor Q heb geschreven, dus tja..
  Ik denk dat als iemand mij dat zou vragen, ik het niet zou kunnen. Het zou voelen alsof ik mijn ziel aan een ander te leen geef zeg maar. Ik bedoel, vooral in The Lost Darkness is het heel sterk dat ik al mijn problemen en gedachte gangen erin heb gedaan, misschien een extreme mate, maar het is gewoon hoe ik altijd een oorlog met mezelf heb gevoerd.. Ik zou het gewoon niet kunnen.
  Vloeken hoeven geen slechte dingen te zijn, het is maar wat de mens ervan maakt. Maar ik geef toe, het is een hele bijzondere gave zo vaak ontslagen te worden
  Ik geloof dat ik gewoon eel te verwend ben op het gebied van werken.. Veel en veel te verwend.
  Gebrabbel is gewoon super! Vooral als ik Noa (Amor8 op Q) vraag om me te helpen met inspi, wat vaak op school gebeurd, brabbeld ze klinklare onzin
  Het is echt leuk dat je het wilt lezen en zoals ik al zei, is er helemaal geen haast bij, ik ben al blij dat je er uberhaupt de moeite voor neemt ^^
  Oke, natuurlijk heb ik een obsessie met oude dingen
  Als je je oogjes omhoog beweegt (en misschien een beetje scrolld) kom je het woordje Archeoloog tegen. Zegt dat niet al heel erg veel
  Nee, sorry, ik heb altijd al een obsessie gehad voor oude dingen, maar voornamelijk met vooorwerpen.
  Ik heb wel eens van het boek gehoord, maar mijn probleem met boeken is dat de kaft me al aan moet spreken. Een boek moet me roepen. Ik kan ook wel eens in een boekenwinkel lopen en dan loop ik zonder het zelf te beseffen specifiek naar een bepaalde plank toe, zonder echt iets te zoeken. Boeken roepen me en als ze dat niet doen, kunnen ze nog zo leuk zijn, maar dan zal ik het nooit lezen.
  Ohw.. Dan wens ik je denk ik succes met The Lost Darkness en de vervolgen. Succes
  William Shakespear is gewoon een groot voorbeeld voor me. Hij bleef zichzelf al de tijd dat hij heeft geleefd, wat andere ook van hem dachten en in dat opzicht is hij een heel groot voorbeeld.
  Heel veel tijd. Zin heb ik altijd wel, het is vooral de tijd. Al heb ik na mei alle tijd, al weet ik niet of ik er heel blij mee ben dat ik nu zo een kort jaar heb (examenjaar)
  Hij zou beter hulp aanvaarden voor zijn psychose, dan komt hij verder.. En hebben wij meer rust.
  Ik heb altijd de neiging mijn verhalen als een soort script op te zeggen en te spelen. Het is een beetje een vreemde gewoonte, maar eigenlijk speel ik een groot deel gewoon.. Een ander deel (wat nog vreemder klinkt als ik erover na denk) droom ik. Ik heb alleen het voordeel dat ik het wel onthoudt.
  Haha, weet je zeker dat jij niet hard gillend weg rent
  Sorry, ik ben een beetje melig, maar dat had je waarschijnlijk al door.
  Geloof je in het lot? Ik wel en ik begin te geloven dat we elkaar gewoon tegen moesten komen. Ik moet ook eerlijk zijn dat ik een beetje twijfelde toen ik je het eerste berichtje stuurde, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die zoveel met me gemeen heeft. Eigenlijk heb ik nog nooit iemand ontmoet wie ik zoveel verteld heb ^^

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Hmm, ja, ik denk dat ik er gewend aan geraakt ben. Het gaat hier altijd om geld. Ik heb altijd mijn geld gespaard omdat mijn moeder me altijd zei dat geld heel belangrijk was en ik dat goed moest bewaren.. Maar zelf kunnen mijn ouders eigenlijk helemaal niet zo goed met geld omgaan. Ze lenen best vaak geld van mij, ook vroeger al.
  Dat is wel bijzonder. Je wordt ook echt een schrijfster. Hoe gaat het nu met je boek trouwens?
  Toch vind ik het best raar. Mijn moeder zegt dat ik dommer en dommer wordt sinds ik op de middelbare zit, dus misschien klopt het ook wel.
  Ja, dat klopt.
  Haha, dat maakt niet uit. Ik weet er ook niet heel veel van hoor.
  Dat heeft vooral met belasting enzo te maken. Klik. Hier staat het beter uitgelegd.

  1 decennium geleden
• 1ABC1ABC

  ja. van wat soort boeken hou jij? ik hou van ongeveer alles zolang er geen 16+ inzit of het een onwaarschijnlijk 1D-fanfiction verhaal is. Als het ged is geschreven én mogelijk in het echte leven, vind ik het leuk.ik hou verder van echt alles, griezelboeken, fantasie, sf...

  1 decennium geleden
• Histoire

  Haha dezelfde genetische interesses, zoiets zeker xd
  Ja, bedankt want ik geraak totaal niet meer uit aan mijn GB
  Haha zolang jij het maar bent. Ik ben altijd bang dat ik een lezer of zo tegen kom. Op school of zo. Dat zou echt akward zijn. xd Ook wel leuk, maar akward.

  1 decennium geleden