Zelf ben ik daar nog niet helemaal uit. Een baby begint in de buik. Van een paar cellen gaat het naar miljoenen. Dan wordt het geboren en gelijk na de geboorte gaat die huilen. Hoe in godsnaam kan daar een 'geest' in bestaan? En toch vraag ik me dan weer af hoe we dan zo bewust en beoordelend kunnen denken, terwijl planten dat niet doen. En dan vraag ik me vervolgens weer af hoe dat met dieren zit: die leven ook, kunnen rennen, etc. Volgens mijn biologie boek werkt het bij dieren ongeveer hetzelfde als bij de mens. Waarom kunnen wij elkaar en onszelf wel zodanig beoordelen dat we iets goed en fout vinden, en dieren niet?
Zelf vind ik het een lastige stelling. Ik denk dat ik toch eens ga zeggen, hoewel ik over een maand zo oneens zou kunnen zeggen.
To live would be an awfully big adventure