En dan heb ik het over de kinderen bij mij uit de klas. Sommige zijn echt goeie vriendinnen. Maar ze zijn zo braaf en netjes. Sommige hebben nog nooit een echte onvoldoende gehaald en gaan zowat huilen als ze een 5.6 halen. De meeste hebben ook bijna nooit strafwerk.
Gisteren werd ik er uitgestuurd. Vandaag zat ik bij die zelfde leraar weer een beetje uit te dagen. Dan zitten dus een vriendin de hele tijd tegen mij: 'Hou je nou maar gedeisd. Hou je nou maar gedeisd.'
Dan zeg ik: 'Waarom?'
Zij: 'Dadelijk word je er weer uitgestuurd?'
Oké, ik snap dat ze het misschien niet leuk vinden dat ik er uit gestuurd word maar als ik al 10 keer heb gezegd dat ik dat niet ga doen dan kijken me ze me heel raar aan. Alsof ik geestelijk gestoord ben.
Ik kan het ook heel goed vinden met de jongens bij mij uit de klas, alleen als ik daar bij ga zitten tijdens de pauze ofzo, dan komen alle meisjes weer gelijk na de pauze naar me toe en dan gaan ze allemaal vragen stellen over hoe het was, en of je hun niet kon vinden en daarom bij die kleuters ging zitten.
Laatst hadden we een actieviteiten dag, en dan willen al mijn vriendinnen uit mijn klas kaarsen maken en koken.
Waarvan ik denk: WTF?! Want er stonden veel leukere dingen op het lijstje. Zoals zelfverdediging en grimeren.
Maar dat wilde ze niet want zelfverdediging is gevaarlijk en grimeren eng -.-'. En zo zijn er nog tientallen dingen die ik kan opnoemen. En nu kun je zeggen: 'Tss, dat je zo over je vriendinnen praat.' Maar ik moest even mijn hart luchten.
"Ignite, my love. Ignite."
CEO
