Lang verhaal, sorry.
Ik had gisteravond dit topic geopened en ik dacht laat ik maar even uitleg geven. Mijn oma is geopereerd aan haar hartkleppen twee weken geleden, dat ging allemaal goed. Maar dat werd te vroeg gezegt aangezien haar nieren begonnen te falen en ze aan een dyalise apparaat moest. Dat werkte echter niet en moest ze eraan geopereerd worden. Hoe en waaran precies weet ik niet. Daarna kreeg ze vreselijk last aan haar buik en is een vreselijk groot deel van haar dikke darm verwijderd. Even tussen twee haakjes, mijn ene tante had de controle over toestemming op operaties geven, aangezien mijn oma zelf geen beslissingen kon nemen, in de staat die ze was. (De relatie tussen mijn moeder en haar twee zussen is trouwens altijd al verneukt geweest). Maar dat terzijde, Mijn twee tantes bleven maar toestemming geven op operaties en medicatie terwijl mijn oma al meer dan een miljoen keer had gezegt dat ze niet meer wilde. Mijn moeder kon er niks aan doen en ik had het gevoel dat zij de enige was die haar begreep. Mijn oma wilde niet meer. Na dat grote stuk van der dikke darm verwijderd was, kreeg ze een stoma. Een paar dagen later begon ze steeds meer te hoesten en bleek zo dat er heel veel vocht in haar longen was gelopen en dat ze doormiddel van een operatie een slang via haar hals in haar longen kreeg die het vocht eruit zoog. Gisteravond/vannacht werden wij opgebeld omdat mijn tantes niet opnamen (waar ik godverdomme echt zo slecht tegen kon), dat mijn oma haar voedselslang uit haar neus had getrokken, die slang ging tot haar maag, daarbij begon vreselijk veel voedsel in haar longen te lopen. Mijn zus en ik hebben ons meteen aangekleed, samen met mijn moeder en zijn naar het Erasmus gereden en hebben daar gewacht tot ze de deuren opendeden. Mijn moeder ging naar binnen en mijn zus en ik bleven achter, er waren echter nog heel veel supergrappige, ook enge, dingen gebeurt terwijl mijn zus en ik op die gang waren maar oke. Rond half 3 belde mijn moeder mijn vader dat hij ons op moest komen halen aangezien ze hier nog wel de hele nacht moest blijven. We waren rond half 4 thuis en ik ging gelijk door naar bed. Ik werd vanochtend wakker gemaakt door mijn vader die me vertelde dat mijn oma was gestorven. Het drong nog niet tot me door en ik ging verder slapen. Vervolgens ben ik vanochtend samen met mijn zus ingestort als twee hoopjes mens op mijn bed, pratend over Berlijn, Kerst en alle leuke dingen die we hebben meegemaakt. Ik hoefde niet naar school en met ze allen zijn we rond kwart over 10 naar mijn oma's huis gegaan en we hebben grotendeels de begrafenis gepland. Ik had om de 10 seconden de neiging om mijn tantes op hun bek te slaan. Ze zijn ZO egoistisch en ik kan er echt niet tegen. Ze waren al over de erfenis aan het discusseren toen oma nog kans had om te overleven. In ieder geval, ik kanhier een lang lul verhaal neerzetten over hoe graag ik mijn tantes nooit meer hoeft te zien, maar daar gaat het niet om. Haar begrafenis is dinsdag. Ik hou van je, en ik zal je vreselijk missen. Je was de allerbeste oma die iemand zich kan wensen.
Naar aanleiding van een topic van gisteravond - Liefde, Vriendschap & Familie
-
26 april 2011 - 15:55
26 april 2011 - 16:30
Wat een egoïstische tantes zeg, gecondoleerd! Veel sterkte
we've only said goodbye with words
26 april 2011 - 18:53
Gecondoleerd!
En wat een erge tantes heb jij wel niet!
Veel sterkte!"Fifty shades of fucked up" ~ Christian Grey
26 april 2011 - 18:54
26 april 2011 - 18:55
Dushiix schreef:
Gecondoleerd!
En wat een erge tantes heb jij wel niet!
Veel sterkte!Shoganai i ne~
26 april 2011 - 18:58
26 april 2011 - 19:02
26 april 2011 - 19:03
26 april 2011 - 19:10
26 april 2011 - 21:53
26 april 2011 - 21:56
27 april 2011 - 0:29
Als allereerst gecondoleerd met het verlies van je oma :C, dat spijt me echt heel erg voor je. Ik had gisteravond al een beetje een huiverig gevoel erover, nadat je dat topic opende toen ze haar voedingszonde eruit had getrokken. Het is inderdaad vrij logisch dat je je dat op het begin nog niet echt beseft, omdat het allemaal zo snel gaat en je gewoon niet de kans krijgt om logisch na te denken of logisch te reageren op de gebeurtenis.
Je tantes zijn gewoon een heel anders slag mensen dan je moeder, dat is overduidelijk te merken. En wat voor ontzettende hekel je misschien ook hebt aan hun persoonlijkheid, uiteindelijk probeerde ze het leven van je oma wel zo lang mogelijk te rekken door goedkeuring aan die operaties te geven, omdat zij waarschijnlijk op dat moment het beste dachten. Het is ook erg dat ze meteen bovenop die erfenis springen alsof het niets is. Maar er zijn nu eenmaal genoeg mensen, die gewoon niet weten waar het écht om draait in het leven, en dat is geen verwijt of aanval naar bijvoorbeeld je tantes maar eigenlijk is het al erg en sneu genoeg dat zij op die manier tegen dingen aankijken.
Zo te lezen heeft je mam wel veel steun aan je doordat je haar overal mee helpt. Dat vind ik echt ontzettend lief en moedig van je. Want dat moet zeker niet makkelijk zijn en al helemaal als je om de tafel zit met mensen waar je niet mee overweg kunt.
Probeer er dinsdag toch nog een speciale dag van te maken. Met die gedachten in je achterhoofd dat je tantes gewoon niet beter weten dan zo te reageren. Het is een dag in nagedachtenis van je oma, dus laat die alsjeblieft niet verpesten door je iets aan te trekken van hun persoonlijke problemen. Heel veel sterkte nog.Wie du mir, so ich dir.
27 april 2011 - 7:10
27 april 2011 - 7:35
27 april 2011 - 7:35
27 april 2011 - 9:26
