Lang verhaal, sorry.
Ik had gisteravond dit topic geopened en ik dacht laat ik maar even uitleg geven. Mijn oma is geopereerd aan haar hartkleppen twee weken geleden, dat ging allemaal goed. Maar dat werd te vroeg gezegt aangezien haar nieren begonnen te falen en ze aan een dyalise apparaat moest. Dat werkte echter niet en moest ze eraan geopereerd worden. Hoe en waaran precies weet ik niet. Daarna kreeg ze vreselijk last aan haar buik en is een vreselijk groot deel van haar dikke darm verwijderd. Even tussen twee haakjes, mijn ene tante had de controle over toestemming op operaties geven, aangezien mijn oma zelf geen beslissingen kon nemen, in de staat die ze was. (De relatie tussen mijn moeder en haar twee zussen is trouwens altijd al verneukt geweest). Maar dat terzijde, Mijn twee tantes bleven maar toestemming geven op operaties en medicatie terwijl mijn oma al meer dan een miljoen keer had gezegt dat ze niet meer wilde. Mijn moeder kon er niks aan doen en ik had het gevoel dat zij de enige was die haar begreep. Mijn oma wilde niet meer. Na dat grote stuk van der dikke darm verwijderd was, kreeg ze een stoma. Een paar dagen later begon ze steeds meer te hoesten en bleek zo dat er heel veel vocht in haar longen was gelopen en dat ze doormiddel van een operatie een slang via haar hals in haar longen kreeg die het vocht eruit zoog. Gisteravond/vannacht werden wij opgebeld omdat mijn tantes niet opnamen (waar ik godverdomme echt zo slecht tegen kon), dat mijn oma haar voedselslang uit haar neus had getrokken, die slang ging tot haar maag, daarbij begon vreselijk veel voedsel in haar longen te lopen. Mijn zus en ik hebben ons meteen aangekleed, samen met mijn moeder en zijn naar het Erasmus gereden en hebben daar gewacht tot ze de deuren opendeden. Mijn moeder ging naar binnen en mijn zus en ik bleven achter, er waren echter nog heel veel supergrappige, ook enge, dingen gebeurt terwijl mijn zus en ik op die gang waren maar oke. Rond half 3 belde mijn moeder mijn vader dat hij ons op moest komen halen aangezien ze hier nog wel de hele nacht moest blijven. We waren rond half 4 thuis en ik ging gelijk door naar bed. Ik werd vanochtend wakker gemaakt door mijn vader die me vertelde dat mijn oma was gestorven. Het drong nog niet tot me door en ik ging verder slapen. Vervolgens ben ik vanochtend samen met mijn zus ingestort als twee hoopjes mens op mijn bed, pratend over Berlijn, Kerst en alle leuke dingen die we hebben meegemaakt. Ik hoefde niet naar school en met ze allen zijn we rond kwart over 10 naar mijn oma's huis gegaan en we hebben grotendeels de begrafenis gepland. Ik had om de 10 seconden de neiging om mijn tantes op hun bek te slaan. Ze zijn ZO egoistisch en ik kan er echt niet tegen. Ze waren al over de erfenis aan het discusseren toen oma nog kans had om te overleven. In ieder geval, ik kanhier een lang lul verhaal neerzetten over hoe graag ik mijn tantes nooit meer hoeft te zien, maar daar gaat het niet om. Haar begrafenis is dinsdag. Ik hou van je, en ik zal je vreselijk missen. Je was de allerbeste oma die iemand zich kan wensen.
Naar aanleiding van een topic van gisteravond - Liefde, Vriendschap & Familie
-
26 april 2011 - 15:55
27 april 2011 - 9:29
27 april 2011 - 9:30
27 april 2011 - 10:02
Wat een verschrikkelijke tantes heb jij zeg. (sorry)
En ik vind het echt heel naar voor je, maar het is zo wel het beste voor je oma. Ze heeft al zo veel moeten lijden door die tantes van je, door elke keer maar weer een nieuwe operatie aan te gaan. Sterkte!
No man is just a soldier. Every soldier is a hero.
27 april 2011 - 10:42
27 april 2011 - 14:53
27 april 2011 - 15:28
